Mencircle

Ayaw kong paniwalaan ang aking natuklasan. Maniniwala lang ako kung ako mismo ang makakasaksi sa lahat. Tinawagan ko agad ang cellphone ni Emil. Pero ring lang ito ng ring. Tila ayaw niyang sagutin. Ilang ulit ko rin sinubukan na tawagan siya. Pero talagang walang sumasagot. Nagpadala din ako ng ilang text messages. Pero wala din siyang reply. Tanghali na noon ng magising si Daddy. Ako naman ay balisa pa rin sa aking natuklasan. Nais ko sanang tanungin si Daddy kaya lamang ay wala akong lakas ng loob na gawin iyon. Hindi ko rin nagawang magluto ng aming kakainin ni Daddy. Dahil gutom na si Daddy ay nag-order na lamang kami sa isang fastfood ng makakain.

Tapos na kaming kumain ni Daddy ng mag-reply si Emil sa aking text message. Nasa Baguio pa rin daw siya at abala sa pag-eensayo para sa nalalapit nilang graduation day. Kung nasa Baguio si Emil ay nais ko siyang makita doon. Gusto kong patunayan sa aking sarili na hindi sila nagkita ni Daddy kagabi. Nag-isip ako ng paraan para payagan ako na bumalik sa Baguio. Naisip ko na lamang na sabihin na may lacking requirement ako sa isang subject ko at kung hindi ko iyon maisusumite kaagad ay baka bigyan ako ng incomplete o bagsak na grado ng aking professor.

Umobra naman ang palusot ko kay Daddy. Marahil ay masakit pa rin ang ulo niya kaya hindi na siya nag-isip o nagtaka sa aking palusot. Agad akong nag-impake ng aking mga damit at nagpahatid kay Daddy sa bus station. Hindi ko na rin nakuhang magpaalam kay Mommy kaya naman ibinilin ko na lamang kay Daddy na siya na lamang ang magpaliwanag sa kanya. Gabi na makarating ako sa Baguio. Laking gulat ko na tanging ang may-ari ng dormitoryo ang nadatnan ko doon.

“Magandang gabi po Mang Nestor.” ang bati ko sa may-ari.

“O bakit ka napasugod sa Baguio?” ang tanong ni Mang Nestor.

“Ah… eh… wala po. May kailangan lang akong maisumite sa school ko bukas ng maagang-maaga para hindi ako bumagsak sa isang subject ko.” iyon na rin ang ginamit kong palusot kay Mang Nestor.

“Ganun ba. Walang mga tao ngayon dito. Ako lamang at ikaw.” ang nasabi naman ni Mang Nestor. “Nagbakasyon muna sa Pangasinan si Misis kasama yung mga kasambahay natin. Tutal wala namang boarders ngayong linggo at baka sa Lunes pa magbalikan ang ilan sa inyo. Kaya naman pinayagan ko na rin sila.” ang dugtong pa ni Mang Nestor.

“Eh yung mga roommate ko po? Wala pa po bang bumabalik?” ang tanong ko naman kay Mang Nestor.

“Wala pa naman. Si Jojo yung huling umalis sa inyo noong isang araw. Halos magkasunod kayong umalis.” ang tugon naman ni Mang Nestor.

“Si Emil po ba, hindi ba nagagawi dito sa Baguio?” ang tanong ko na naman.

“Simula noong umuwi siya sa Maynila ay hindi pa siya nagpapakita dito.” ang tugon naman ni Mang Nestor.

“Ah ganun po ba. Sige po magpapahinga na muna ako at ihahanda ko pa rin po yung isusumite ko sa school bukas.” ang paalam ko kay Mang Nestor bago ako pumasok sa aming silid.

Gusto ko na sanang bumalik sa Maynila para kausapin si Daddy o si Emil. Pero mabubuking ang aking palusot sa pagpunta ko sa Baguio. Kaya naman pinigilan ko na lamang ang aking sarili. Hindi ako makatulog ng gabing iyon. Gulong gulo ang aking isipan dahil sa aking natuklasan. Hindi man namin sinabi kay Daddy na nagmamahalan kami ni Emil, pero alam ko na naramdaman iyon ni Daddy ng magsama-sama kaming kumain noong dinalaw nya ako dito sa Baguio at unang nakilala si Emil. Bakit ganoon? Pati si Emil ay nakuhang magsinungaling sa akin. Ano ang dahilan at nagawa iyon ni Emil at ni Daddy. Ito ang mga tanong na bumabagabag sa akin ng gabing iyon.

Ala-una na ng madaling araw ng lumabas ako ng aking silid para magbanyo at kumuha na rin ng tubig. Sa second floor ang aming silid ni Emil at pagbaba ng hagdanan ay madadaanan ang silid ng mag-asawang may-ari ng dormitoryo. May kaunting liwanag sa ibaba kaya hindi ko na binuksan ang ilaw sa tapat ng hagdanan. Akala ko ay nakabukas ang lampshade sa may sala. Subalit nagmumula pala ang liwanag sa bukas na silid nina Mang Nestor. Liwanag iyon na nagmumula sa isang telebisyon at lampshade. Nagdahan-dahan ako sa pagbaba upang hindi maistorbo si Mang Nestor. Baka kasi nakatulog na siya at naiwan niyang bukas ang TV at lampshade sa silid niya.

Ilang hakbang pa ay tumapat na ako sa pintuan ng silid ni Mang Nestor. Nakabukas ito ng todo. Nang mga sandaling iyon ko rin nalaman kung ano ang pinanonood ni Mang Nestor. Tila isa itong x-rated na pelikula. Dahil panay ungol ng mga babae’t lalaki ang aking naririnig. Napatingin tuloy ako sa loob ng silid. Laking gulat ko ng makita ko si Mang Nestor na gising pa at tutok na tutok ang mga mata sa telebisyon. Naka-brief lamang siya at hinihimas ng isa niyang kamay ang kanyang alaga sa loob ng kanyang brief. Sa aking kintatayuan ay kitang kita ko si Mang Nestor. Marahil ay ganoon din ako sa kanya kung magagawi ang tinging niya sa may pintuan.

Sa aking nasasaksihan ay tila napako ang aking mga paa sa aking kinatatayuan. Nasa early 50’s na si Mang Nestor. May kalakihan na rin ang kanyang belly. Pero nakakatawag pansin pa rin ang kanyang pagkamestizo. May bigote siya at tila carpet ang dibdib hanggang pusod sa kapal ng balahibo doon. At dahil naninigas na ang kanyang alaga ay dumudungaw na ito sa garter ng kanyang brief sa tuwing hihimasin niya ito. Unti-unti akong nag-init habang pinanonood ko si Mang Nestor.

“Iho, kanina ka pa ba dyan?” ang bigla kong narinig na pumukaw sa pagkakatitig ko sa alaga ni Mang Nestor.

“Ah, pasensya na po. Napasulyap lang po ako. Kukuha po sana ako tubig.” ang palusot ko na pautal-utal kong nasabi kay Mang Nestor.

“Pasok ka iho at samahan mo ako sa panonood ko.” ang anyaya ni Mang Nestor na sandaling tumigil sa paghimas ng kanyang alaga.

“Hindi na po. Kukuha na po ako ng tubig.” ang medyo kabado kong sagot kay Mang Nestor.

“Wag ka ng mahiya iho. Sige na pasok ka na. Tayo lang naman dalawa ditto sa bahay.” ang pagpupumilit ni Mang Nestor.

Wala na akong maisip pang isasagot kay Mang Nesto kaya naman napilitan na akong pumasok sa loob ng kanyang silid. Mas malapitan ko na tuloy napagmasdan ang balbon na katawan ni Mang Nestor. Mas malapitan ko na rin nakita ang naninigas na ari ni Mang Nestor sa loob ng kanyang brief. Nakangiti lamang sa akin si Mang Nestor.

“Ok ba ang pinanonood ko iho? Sarap magpalabas. Wala kasi si Misis. Baka matulungan mo ako iho?” ang mga tanong ni Mang Nestor na mas lalong nakapagpakaba sa akin.

“Ah… .eh… Ano pong ibig nyong sabihin?” ang tanong ko naman.

“Maaari mo bang gawin sa akin yung ginagawa nung babae dyan sa pinanonood natin?” ang tanong ni Mang Nestor na sa wari ko ay nais niyang i-blow job ko siya.

“Hindi po ako marunong ng ganyan.” ang naisagot ko agad dala ng aking kaba.

“Iho naman. Isipin mo na lamang na si Emil ako. Si Emil nga ay ilang ulit na niyang ginawa sa akin iyon. Alam ko naman na ginagawa din ninyo ni Emil yung ganyan.” ang nasabi ni Mang Nestor na mas lalong nagpakaba sa akin.

Hindi na ako nakaimik pa ng marinig ko ang mga iyon kay Mang Nestor. Tila alam niya ang tungkol sa amin ni Emil. At ang akala kong tahimik at faithful na si Emil ay tila ba ganid din sa kapirasong laman na tulad ng kay Mang Nestor. Muli kong pinagmasdan ang buong katawan ni Mang Nestor. Kung hindi lamang sa konting laki ng tiyan ay katakam-takam pa rin siya. Yung kaba na dati kong nararamdaman ay napalitan na ng kakaibang init. Panay pa ang ngiti sa akin ni Mang Nestor habang hinihimas ang nakabukol sa kanyang brief.

“Sige na iho, huwag ka ng mahihiya. Alam ko naman na magaling ka rin sa ganyan. Sana naman pagbigyan mo naman ako.” ang pakiusap ni Mang Nestor.

Hindi na ako nakasagot pa. Umupo ako sa gilid ng kama ni Mang Nestor at dahan-dahan kong inabot ang bukol sa harap ng brief ni Mang Nestor. Napakatigas na nito. Napakalaki. Tila iyon na ang pinakamalaking alaga na aking nakita maliban dun sa isang foreigner na naka-sex namin ni Kuya Gilbert. Unti-unti akong nasarapan sa paghimas sa alaga ni Mang Nestor kahit nasa loob pa ito ng kanyang brief.

“Ganyan lang ba ang gagawin mo? Hihimasin mo na lang ba yan?” ang mga tanong ni Mang Nestor.

Matapos sabihin na Mang Nestor iyon ay unti-unti kong ibinaba ang kanyang brief. Hanggang sa lumabas ang kanyang ari na tilla ba sintigas na ng bakal. Siguro nasa 8 inches na iyon sa haba at halos hindi mag-abot ang aking mga daliri sa pagkakasakmal ko dito. Ang tila carpet ng buhok sa dibdib ni Mang Nestor ay hindi lamang nagtapos sa pusod nito. Nagpatuloy pa ito sa paligid ng kanyang alaga hanggang singit.

“O ano pang hinihintay mo? Isubo mo na yan.” ang pakiusap ni Mang Nestor.

Inilapit ko naman ang aking mukha sa alaga ni Mang Nestor. Maya’t maya pa ay naglabas pasok na ang ari ni Mang Nestor sa aking bibig. Kahit na nga may kalakihan iyon ay pinilit ko pa rin maisubo ang kahit kalahati man lamang nito. Pero iningatan ko pa rin na sumayad sa aking mga ngipin ng hindi masaktan si Mang Nestor.

“Grabe kang bata ka. Ang sarap mong chumupa. Mas magaling ka pa kay Emil. Ang sarapppppp.” ang biglang nasabi ni Mang Nestor.

“Sige pa. Sarapppppp…… Ahhhhhhhh.” ang mga katagang paulit-ulit na binabanggit ni Mang Nestor.

Biglang napaunat ang mga paa ni Mang Nestor. Iyon na nga ang hudyat ng kanyang pagpapasabog ng katas. Nang malasahan ko ang katas niya ay agad kong iniluwa ang ari ni Mang Nestor. Sinalsal ko na lamang ito hanggang sa tumigil ang pagbulwak ng katas mula doon.

“Ang sarap talagang magpachupa. Buti na lamang at nandirito ka. Napaligaya mo ako iho. Mas magaling ka talaga kaysa kay Emil.” ang mga nasabi ni Mang Nestor matapos siya labasan.

“Hindi naman po. Nakakagigil po naman talaga ang sa inyo. Sobrang laki kasi.” ang nasabi ko na lamang.

Sa muli niyang pagbanggit ng pangalan ni Emil ay mas lalo tuloy akong nagduda sa pagkatao ni Emil. Bakit naman pati si Mang Nestor ay pinapatulan niya. Tila mahilig talaga si Emil sa sex, sex sa mas nakakatanda sa kanya.

“Iho, baka gusto mo pa ng isa? Ayaw pa rin humupa ang galit nitong si manoy ko.” ang biglang sinabi ni Mang Nestor na pumukaw sa pagmumuni-muni ko tungkol kay Emil.

Nahiya ako kay Mang Nestor na tumanggi pa. Agad ko rin inabot ang naninigas pa rin niyang alaga. Subalit bago ko pa man muling isinubo iyon at pinaghubad muna ako ni Mang Nestor ng lahat ng aking mga saplot sa katawan. Habang sinususo ko ang alaga ni Mang Nestor ay sinimulan naman niyang himasin ang aking alaga na ubod na rin ng tigas sa mga sandaling iyon. Akala ko ay ganoon lamang ang gagawin ni Mang Nestor sa aking alaga. Maya’t maya pa ay isinubo nya rin ito. Dahil dito ay mas lalo akong nasarapan at halos hindi na ako makapagconcentrate sa aking ginagawa sa alaga ni Mang Nestor.

“Huwag mong itigil iyan. Nabibitin ako.” ang mga katagang nabitiwan ni Mang Nestor ng napatigil ako sa aking pagsuso sa kanyang ari.

Muli kong pinagpatuloy ang pagsuso sa ari ni Mang Nestor at ganoon din naman siya sa aking ari. Natigil lamang iyon ng hilingin ni Mang Nestor na pasukin niya ako sa likuran. Hindi na ako tumanggi dahil na rin sa sobrang libog na aking nadarama ng mga sandaling iyon. Ilang sandali pa ay unti-unti ng pinapasok ang napakalaking sandata ni Mang Nestor sa aking likuran.

“Ahhhhhhhhh…….. Masakit po Mang Nestor.” ang aking nasambit ng pumasok na ang ulo ng alaga ni Mang Nestor sa aking butas.

“Sa simula lamang iyan. Mamaya wala na ang sakit.” ang tugon naman ni Mang Nestor na nagpatuloy pa rin sa dahan-dahang pagbayo sa aking likuran.

“Masakit po talaga Mang Nestor.” ang muli kong nasabi.

“Sandali lang.” ang nasabi naman ni Mang Nestor.

Tumigil siyang sandali at kinuha ang lotion. Nilagyan niya ang kanyang burat at pati na rin ang aking butas. Muli niyang ipinasok ang kanyang alaga sa aking butas. Sa pagkakataong iyon ay hindi na ganoon kakirot ang paglabas-pasok ng kanyang burat sa aking butas. Unti-unti ko ng naramdaman ang sarap ng ginagawang iyon sa akin ni Mang Nestor.

“Ang sarap mo iho. Virgin na virgin pa ang butas mo. Hindi tulad ng kay Emil. Mukhang madami na ang pinapasok ni Emil sa kanyang butas.” ang mga nasambit ni Mang Nestor habang bumabayo siya sa aking likuran.

Bahagya akong nahimasmasan ng marinig ko na naman ang pangalan ni Emil. Mukhang regular ng ginagawa nina Mang Nestor at Emil ang ganito. Bakit ganoon na lamang ang pagkumpara sa amin ni Mang Nestor?

“Ang sarap mo talaga iho.” ang paulit-ulit na binibigkas ni Mang Nestor habang binabayo niya ako.

Dahil sa sarap na aking nararamdaman ay nawaglit din sa aking isipan si Emil. Nagpatuloy sa pagbayo si Mang Nestor hanggang sa labasan siya. Hindi niya hinugot ang kanyang alaga sa aking butas kaya naman doon na bumulwak ang kanyang katas. Dumagan sa akin ang mabigat na katawan ni Mang Nestor matapos siyang labasan. Damang daman a aking likuran ang mala-carpet na dibdib ni Mang Nestor.

“Ikaw naman iho ang magpalabas. Nakadalawang putok na ako. Ikaw hindi pa nakakaisa.” ang nasabi ni Mang Nestor habang pinatitihaya niya ako.

Sinimulan muling susuhin ni Mang Nestor ang aking alaga. Muli iyon tumigas na parang bakal. Naglabas-pasok iyon sa bibig ni Mang Nestor. Hindi nagtagal at bumulwak din ang katas mula dito. Hindi naman inaksaya ni Mang Nestor ang aking katas. Wala siyang sinayang kahit isang patak.

Doon na ako niyaya ni Mang Nestor na matulog na katabi siya. Pinagbigyan ko naman siya upang makapanood pa ako ng TV. Ilang minuto pa lamang kaming nanonood ni Mang Nestor ay nakatulog na siya. Ako naman ay nagpatuloy pa rin sa panonood. Kahit nakatutok ang aking mga mata sa telebisyon ay si Emil pa rin ang laman ng aking isipan. Mas gumulo ang aking isipan dahil sa natuklasan kong lihim ni Emil sa dormitoryong iyon.

- I T U T U L O Y -

“Shit! Due date na pala sa pagbabayad sa credit card ko. Makakahabol pa kaya ako sa clearing ng check?” ang bigla kong nasabi sa aking sarili ng bumalik ako sa aking opisina galing sa isang meeting at ng makita ko ang sobreng nakapatong sa aking table na naglalaman ng billing ko sa credit card. Dali-dali kong binuklat ang aking wallet upang tignan kung may laman pa itong pera. Di na sapat ang salapi doon kaya kinuha ko na lang ang checkbook at sinulatan ko ng halagang kailangan ko bago ko pinirmahan.

Dial ako agad sa telepono. “Miss Remy, may available ba tayong messenger?” ang tanong ko sa kausap ko sa telepono. “Sir, nakaalis na pa silang lahat” ang tugon sa akin ng aking kausap. “Sige, salamat na lang” ang paalam ko sa aking kausap.

And dami ko pa sanang gagawin sa opisina pero deadline sa pagbabayad kaya kailangan kong sumugod sa bangko. Agad akong bumaba ng aming building at tinungo ang pinakamalapit na bangko na pwede kong pagbayaran. Biyernes pala ngayon kaya pila sa bangkong napasukan ko. Halos lahat ay naghahabol din ng deadline sa kanilang pagbabayad ng kautangan. Pagpasok ng bangko ay binigyan ako ng numero. Number 9 ang numero ko. Tinanong ko sa guard kong ano ng numero ang nasa teller. Nasa 92 na daw at pagdating ng 100 ay babalik uli sa number 1.

Lalabas na sana ako ng bangko ng mapansin ko ang isang lalaking may hawak ng clutch bag at nakatayo sa isang tabi malapit sa teller. Mukhang inip na inip na siya sa paghihintay. Gayunpaman ay nakatatawag pansin pa rin ang kanyang kagwapuhan at ang pagiging matipuno ng katawan. Naka-shorts siya noon kaya pansin na pansin din ang mabalahibong binti niya at mga braso. Maputi siya kaya halatang halata ang pagiging balbon nito. Naka-tshirt siyang puti na medyo hapit sa katawan na maganda ang pagkakahubog. Marahil ay mahilig siya sa sports.

Tinabihan ko ang lalaking ito at tinanong ko kung anong number siya. Number 6 daw siya pero ang bagal ng mga teller kaya malamang abutin siya ng syam-syam. May hawak siyang withdrawal slip at patext-text sa kanyang cellphone. Kahit abala siya sa pakikipagtext ay inip na inip pa rin siya. Nang may mabakanteng upuan ay umupo siya at naiwan akong nakatayo sa tabi ng teller. Di rin nagtagal at may nabakante uling upuan sa tapat ng kanyang kinauupuan. Dali dali akong umupo doon para muli akong mapalapit sa lalaking iyon.

Panay ang sulyap ko sa lalaking iyon sa tuwing di niya ako pansin. Nang magdekwatro siya ay nabanaag ko ang kanyang singit at mukhang bayag na niya ang nakabukol doon sa gilid ng kanyang brief na puti. Ewan ko kung napapansin niya akong panay ang tingin doon. Habang nagtetext siya ay titig na titig ako doon sa kanyang singit. Mukhang balewala sa kanya ang aking ginagawang pagtitig doon na naging sanhi ng pag-init ng aking katawan. “Shit! Bayag nga niya ang nakabukol doon at ang sarap sapuin” ang nasabi ko sa aking sarili.

Di nagtagal at tinawag ang kanyang numero. Mukhang malaking halaga ang kanyang na-withdraw at inilagay niya agad sa dala niyang clutch bag. Nang matapos siya sa teller ay kinausap niya ang isang babae doon sa new accounts table at nagpasalamat siya. Habang palabas siya sa bangko ay hinabol ko pa rin ng tingin ang lalaking iyon. Nanghinayang ako at di ko man lang nakilala. Biglang tinawag ang aking numero.

Inabot ko sa teller ang billing ko at ang check. “Sir late for clearing na po ang check payment ninyo” ang sabi ng teller sa akin. “ Ha, ganoon ba? Sige okey lang” ang tugon ko naman sa teller. Nanghihinayang ako dahil ilang minuto lang ako nahuli sa pagbabayad. Tiyak may penalty na naman ako sa card kong iyon.

Matapos makapagbayad ay lumabas na ako ng bangko. Sa labas ay napansin ko muli yung lalaki na nakasabay ko sa loob ng bangko. Mukhang naghihintay siya ng taxi. Nasabi ko sa aking sarili na pagkakataon ko na upang makilala ko siya. Kumakabog man ang dibdib ko ay nilapitan ko siya.

“Pare, mukhang kanina ka pa nag-aabang ng taxi” ang panimula ko sa kanya.

“Oo nga ‘tol, ang hirap pala dito sumakay ng taxi” ang naging tugon niya sa akin. “May hinahabol pa naman akong babayaran” ang dugtong pa niya.

“Delikado pa naman yang dala-dala mong pera” ang nasabi kong muli sa kanya.

Mukhang di maganda ang pagkakasabi ko at napakunot ng noo siya sabay tingin sa akin.

“Pare di ako holdaper ha. Manager ako sa isang opisina sa building na iyon” ang pabiro kong nasabi sa kausap ko sabay turo sa building na pinapasukan ko. “Kung gusto mo pahahatid kita sa driver namin kung may available sa office namin” ang dugtong ko pa.

“Huwag na ‘tol at nakakahiya” ng tugon naman niya sa akin.

“Syanga pala, ako si Eric” ang pakilala ko sa kanya sabay abot ng aking kamay.

“Ako naman si Brent” ang pakilala naman niya.

“Mukahg di ka na makakasakay ng taxi. Baka mahuli ka sa babayaran mo. Ipahahatid na lamang kita. Baka naman malapit lang iyon” ang muli kong paanyaya sa kanya.

“Malapit lang dito yun. Kaya lang hanggang 3PM lang sila tatanggap ng bayad. Bukas rerematahin na yung ari-arian naming nakasanla doon” ang nasabi ni Brent sa akin.

“Tara na muna sa aking office at hahanap ako ng driver. Meron naman akong sasakyan na pwedeng maghatid sa iyo” ang paanyaya ko muli kay Brent.

“Sige na nga. Baka ma-late pa ako doon” ang tugon naman ni Brent.

Hay salamat at napapayag ko ang gwapong kausap ko. Pero bigla kong nagpag-isip-isip kung bakit ko siya inalok ng sasakyan. Wala naman akong mapapala pagkatapos. Ah basta gusto kong tulungan siya.

Nang makabalik kami sa aming opisina ay wala akong makitang driver. Kahihiyan na iyon kung sasabihin ko na walang driver. Kaya naman ako na mismo ang nagdrive sa kanya. Kahit marami pa akong dapat gawin sa opisina ay nagdrive pa rin ako sa kanya.

Ilang minuto lang ay narating namin ang building kung saan magbabayad si Brent. Iiwan ko na sana siya pero nagpumilit siyang hintayin ko lang siya at madali lang naman siya doon. Nais nyang pasalamatan kasi ako. Di nga siya nagtagal at bumaba na siya ng building. Laking pasasalamat niya sa akin at nahabol niya ang deadline. Niyaya niya akong magmeryenda at syempre sumama ako sa kanya.

Habang nagkwekwentuhan kami ay nasabi niya na napansin niya ako sa loob ng bangko na panay sulyap sa kanya lalo na ng magdekwatro siya. Medyo nilooban ako ng hiya sa nasabi niya. Biniro ko na laman siya na nakakabading siyang pagmasadan sa sobrang kagwapuhan. Natawa siya sa akin sabay yaya sa akin na lumabas na kami sa fastfood na iyon.

Akala ko ay magpapaalam na siya pero sumunod pa rin siya kung saan nakaparada ang aking kotse at sumakay pa rin siya. Pinaandar ko ang makina at binuksan ang aircon ng aking kotse. Napansin ko na nakangisi siya sa akin na parang may inisip na kapilyuhan. “Gusto mo bang kabayaran ito sa paghatid mo sa aking doon” ang nasabi niya sa akin sabay turo sa nakabuko sa shorts niya. Di ako makasagot sa mga sandaling iyon.

Bigla niyang kinuha ang kanan kong kamay at ipinatong doon sa harap ng shorts niya. “Pare trip lang ito. Di ko pa rin ito nararanasan. Pero marami na rin ang nagtangka sa akin” ang muli niyang nasabi sa akin. Di na muli ako nagsalita. Sa halip ay ipinasok ko na lamang ang kanang kamay ko sa loob ng kanyang shorts. Damang dama ko doon ang kanyang burat ng malambot pa. Hinimas-himas ko iyon hanggang sa tumigas. Grabe talaga. Ang laki pala nun. Shit, burat ng isang gwapong estranghero ang nilalaro ng aking palad.

“Iba rin pala kung ibang tao ang may hawak ng burat mo. Shit, ang sarap ng palad mo” ang biglang nasabi ni Brent sabay ungol.

“Mas masasarapan ka kung ito ang gagawin ko sa iyo” ang nasabi ko naman kay Brent. Nagmasid ako sa sa kapaligiran. Wala namang gaanong kotse sa paradahan at wala ring mga tao. Madilim naman ang tint ng salamin ng kotse ko kaya di siguro kami mapapansin sa loob. Inilabas ko ang burat ni Kent sa kanyang shorts na sa mga sandaling iyon ay ubod na ng tigas. Mapula iyon at di maugat. Grabe ang kapal ng kanyang bulbol. Pati bayag niya ay meron ding buhok.

Sinimulan kong dilaan ang ulo ng kanyang burat na naging sanhi ng malakas na ungol ni Brent.

“Sarap naman nun” ang nasabi ni Brent.

“Heto pa ang mas masarap” ang sabi ko naman sabay subo sa kabuuan ng kanyang burat.

“Ahhhhhhhh, grabe ka! Ang sarappppppppppppp” ang mga katagang nabitawan ni Brent habang labas pasok ang kanyang alaga sa aking bibig.

Sa tingin ko nga ay unang karanasan ni Brent na matsupa. Di kasi nagtagal ay pumutok sa loob ng aking bibig ang kanyang katas na ubod ng dami. Nanghina si Brent sa dami ng lumabas sa kanya. Wala akong inaksaya sa kanyang katas. Nilunok ko ang lahat at hinagod ko pa ang natira sa ulo at paligid ng kanyang burat. Kahit wala ng lumalabas at nagsimula ng lumabot ang burat ni Brent ay di ko pa rin tinigilan ang pagtsupa dito. Hanggang sa marnig ko ang pagpatay ng alarm ng katabi kong kotse. “Shit, may paparating na pala sa kinaroroonan namin. Sana naman di nila napansin ang ginawa namin sa loob ng kotse ko” ang nasabi ko sa aking sarili.

Nag-ayos ng sarili si Brent bago bumaba ng kotse. Bigla siyang nagpaalam at nagpasalamat muli sa akin. Para akong natulala sa nangyari at di ko napigilan si Brent sa kanyang pagpapalam. Medyo naumbalik ako sa aking sarili ng di ko na makita sa paligid si Brent. Ang tanga ko talaga, bakit di ko nakuha ang cellphone number niya. Pati family name niya ay di ko rin alam. Nanghinayang ako sa pagkakataong iyon. Wala na si Brent. Pilit kong tinahak ang daan na pinatunguhan ni Brent pero di ko siya nakita.

Bibalikan ko ang building kong saan siya nagbayad pero wala namang bangko doon at wala ring lending institution. Lalong naging misteryo sa akin ang pagkatao ni Brent. Ilang araw din ang di ko pagkakatulog. Sinubukan ko ring abangan si Brent sa bangko kung saan ko siya unang nakita. Pero talagang di ko na siya nakita. Ganun pa man, isang magandang experience ang naranasan ko ng makilala ko si Brent. Nagbayad lang ako ng kautangan ko isang araw tapos isang Brent ang tinubo ng aking bayad.

- W A K A S -

May mga nagsasabi na pwede daw magbago ang isang tao dahil lamang sa pag-ibig. Dahil din sa pag-ibig ay ginagawa ang lahat makapiling lamang ang taong iyong minamahal. At ang pagibig ay kusang kumakatok sa ating puso ng hindi mo napaghahandaan at kapag kumatok na ito ay wala ka ng magagawa kung buksan ang iyong puso. Noong una ay natatawa lang ako sa kasabihang ito. Subalit minsan, dumadaan sa ating buhay ang mga pagkakataon na tila nagpapatunay sa atin na totoo nga ang kasabihang ito. Siguro nga. Ah ewan, basta heto ang nangyari sa akin kaya parang gusto ko ng paniwalaan ang kasabihang ito.

Syempre ako ang bida sa istoryang ito kaya gagandahan ko na ang mga katangiang babanggitin ko tungkol sa akin. Simula ng mag-aral ako ay lagi na lang ako napapaakyat sa entablado tuwing graduation o recognition day upang sabitan ng medalya. Dahil dito proud na proud ang aking mga magulang lalung-lalo na si Mommy. May kaya ang aming pamilya kaya sa exclusive school for the boys ako nila pinapag-aral. Sunod din ako sa layaw kaya naman halos lahat ng nauusong laruan ay bibinili sa aking ng Mommy ko. Kung sa damit din lang ay di rin ako nagpapahuli sa uso. Signature clothes pa ang laging binibili namin ng Mommy ko. Nag-iisa kasi akong anak. Ang higit sa lahat ay napakandang lalaki ako na halos di mo makikitaan ng peklat o ano mang imperfections sa katawan. Alagang-alaga kasi ako ni Mommy simula ng ipanganak ako. In short lahat na yata ng katangian ay nasa akin na, na labis namang kinaiinggitan ng ilan sa mga classmates ko. Christian pala ang pangalan ko.

Ganoon pa man ay hindi ako lumaking mayabang. Inggit man ang karamihan ng mga classmate ko sa akin ay hindi nila makuhang magalit o awayin ako dahil mabait pa rin ako sa kanila. Natural sa akin ang pagiging masayahin na tila ba walang dinadaanang problema sa buhay. Ganoon lagi ako hanggang makatapos ako ng high school. Subalit ng mag-college ako ay naiba ang takbo ng aking school life. Naging yabang ang tingin ng karamihan sa pinakikita kong kabutihan o sa pagiging approachable ko. Naging campus figure kasi ako lalung-lalo na sa mga chick. Pero naging maingat pa rin ako sa panliligaw ko ng chick. Ayaw kong makasakit ng damdamin ng ibang lalaki.

Subalit ayon nga sa kasibihan kanina, nang tinamaan ako ni cupido ay nabali ang prinsipyo kong iyon. Na-in-love ako sa isang chick na meron na palang boyfriend. At hindi basta-basta yung boyfriend niya. Isa itong anak ng isang mayamang pulitiko. Nang mabalitaan ng boyfriend niya ang aking panliligaw ay nagsimula na akong makatanggap ng death threat. Dahil dito ay lagi na akong pinapasamahan ng bodyguard ng Daddy ko. Gayun pa man ay nagpatuloy pa rin ako sa panliligaw sa chick na iyon. Sa aking panliligaw ay ni minsan ay di ko nakita ang kanyang sinasabing boyfriend. Kaya wala akong idea kung anong itsura niya.

Sa pagpupursige ko sa panliligaw ay napasagot ko yung chick at hiniwalayan na niya ang boyfriend niya. In short, naging kami na. Masaya na sana kaming dalawa ng biglang dukutin ako ng mga di kilalang tao. Marahil ay mga tauhan ng dating boyfriend ng girlfriend ko na ngayon. Dinala ako sa isang bahay na malapit sa dagat. Subalit di ko alam kung saan iyon dahil nakapiring ang aking mga mata ng dalhin nila ako doon. Ang alam ko lamang ay tabing dagat iyon dahil dinig na dinig ko ang paghampas ng mga alon sa dalampasigan. Laking takot ko ng mga sandaling iyon dahil alam ko na katapusan ko na. Wala akong magawa kundi sumunod sa lahat ng sabihin ng mga lalaking iyon.

Nakapiring pa rin ang aking mga mata ng igapos nila ako sa isang silya. Nadinig ko noon na may isang lalaking pumasok sa silid na tinatawag nilang boss. Isang malutong na mura ang una kong narinig mula sa bagong dating at ako nga ang kanyang minumura. Papalakas ng papalakas ang tinig na naririnig ko dahil papalapit na pala siya sa akin. Hanggang sa makaramdam na lang ako ng isang malakas na suntok na dumapo sa aking kanang pisngi. Naisin ko mang gumanti ay di ko magawa dahil sa pagkakagapos ko at nakapiring pa rin ang aking mga mata. Nagpatuloy pa rin siya sa pagmumura sa akin at ilan ding masasakit na suntok ang tinanggap ng aking katawan.

Maya’t maya pa ay nakarinig ako ng mga footstep papalayo sa akin. Tapos may nagbukas ng pintuan at nang maisara iyon ay nanahimik ang lahat. Noon ako nakaramdam ng grabeng sakit sa buo kong katawan at tila may dugo pa ang aking labi. Napaiyak ako sa sakit pero kahit anong gawin ko ay hindi pa rin ako makakilos sa higpit ng pagkakagapos sa akin. Marahil ay isang oras na ang nakalipas ng may nagbukas muli ng pintuan. May taong pumasok sa loob ng silid na iyon. Nang lumapit siya sa akin ay sinabi niyang papakainin niya ako. Gutom na gutom na rin ako ng mga oras na iyon kaya pinilit kong kainin ang bawat isubo niya sa akin. Medyo nahirap ako sa pagsubo ng pagkain dahil sa pagkakapiring ng aking mga mata. Nakiusap tuloy ako sa kanya na alisin muna ito.

Pumayag naman yung taong nagsusubo ng pagkain sa akin at inalis niya ang piring sa aking mga mata. Dahil sa matagal na pagkakapiring sa aking mga mata ay mga ilang minuto ding nag-adjust ang aking mga mata sa liwanag. Nang makita ko ang pagmumukha ng nagpapakain sa akin ay nagtaka ako dahil hindi naman siya mukhang boy sa bahay na iyon o isang mukhang masamang tao. Ang mga suot niya ay pawang mamahalin din.

“Ako ng pala si Justin.” ang pakilala ng lalaking nagpapakain sa akin.

“Christian pare, ang pangalan ko. Salamat sa pagkain, pare. Pero sino ba ang nagpa-kidnap sa akin?” ang pakilala ko naman at tanong ko rin sa kanya.

“Pasensya ka na pare. Di ko pwedeng sabihin kasi baka ako naman ang malintikan nyan.” ang tugon naman ni Justin.

“Di ka naman yata boy o katiwala dito sa bahay. Wala sa itsura mo ang pagiging boy o tauhan ng gagong iyon.” ang pag-usisa ko pa kay Justin.

Binalewala niya ako at iniba niya ang aming usapan.

“Pasensya ka na uli pare ha. Mabait naman yung kumidnap sa iyo. Pero hayaan mo ako ang bahala sa iyo. Kapag may pagkakataon ay itatakas kita dito.” ang nasabi sa akin ni Justin.

“Magbabayad kung sino man ang gumawa sa akin nito. Tiyak na mabubulok siya sa bilangguan.” ang paggalit kong nasabi kay Justin.

Pinakain ako ni Justin hanggang maubos ang dala-dala niyang pagkain. Matapos akong kumain ay piniringan niya akong muli at pinagbilinan na huwag sasabihin kanino man na tinanggal niya ang aking piring sa mga mata. Subalit bago pa man niya naibalik ang aking piring ay nakiusap muli ako na magji-jingle lang muna ako. Dali-dali niyang kinalas ang pagkakatali ko sa silya. Gusto ko mang manlaban upang makatakas ako ay hindi ko magawa dahil sa sakit ng katawan ko.

“Pare, tara doon tayo sa banyo” ang sabi ni Justin. “Kailangang samahan kita hanggang sa loob kasi hindi ko pwendeng tanggalin ang tali mo sa mga kamay.” ang dugtong pa ni Justin.

Nang tumayo ako patungo sa banyo ay noon ko nakita ang kabuuan ng silid. Silid tulugan pala ito na may isang kama, tv at component. May sarili pa itong banyo.

“Pare, pasensya na muli kasi I have to unzip your pants at syempre mahahawakan ko iyang tinatago mo diyan.” ang paalam ni Justin.

“No problem pare. Ayaw mo naman alisin ang tali sa kamay ko kaya ikaw na ang bahala dyan.” ang tugon ko sa kanya.

Akala ko ay ibababa lamang ni Justin ang zipper ng pantalon ko at ilalabas ang aking alaga para makaihi ako. Subalit, sinimulan niyang alisin ang pagkakabutones ng pantalon ko bago niya ibinaba ang zipper nito. Ibinaba niya ito ng kaunti ang pantalon ko at ibinaba niya rin ng kaunti ang brief ko at inilabas ang aking alaga. Medyo nagtaka ako sa kanyang paghawak sa aking alaga dahil pati ang mga bayag ko ay sapu-sapo niya na kasama ang aking alaga. May kaunting kiliti akong nadama dahil sa pagsapu niya ng bayag ko kaya medyo nabuhay ng kaunti ang aking alaga at isa pa, first time yun na mahawakan ng ibang tao.

Nangiti lamang si Justin sa akin ng mapansin niya na lumaki ng kaunti ang aking alaga. Nang matapos akong umihi ay ipinagpag ni Justin ang aking alaga. Medyo tinagalan niya muli ang pagpagpag dito at mukhang kapit na kapit ang kanyang kamay sa aking alaga. Matapos ay iniayos na niya ang aking alaga sa loob ng aking brief at itinaas ang aking pantalon at isinara nya na rin ito. Lumabas kami ng banyo at muli niya akong pinaupo sa sila at tinaliaan niya ako agad. Ibinalik din niya muli ang piring ko sa mga mata. Di na siya nagtagal sa loob ng silid at lumabas na siya agad.

Ilang minuto muli ang nakalipas ng bumukas ang pinto at may ilang mga footstep akong narinig. Lumapit sila sa akin at inalis ang pagkakatali ko sa silya.

“Hatinggabi na pare at baka gusto mo ng matulog. Dito ka muna sa kama magpahinga.” ang sabi ng isang lalaki sa akin.

Pinahiga ako sa kama at inalis ang pagkakagapos ng aking mga kamay. Akala ko ay hindi na nila ako igagapos. Subalit may humawak sa dalawa kong kamay at itinali marahil sa magkabilang gilid ng headboard. Nakiusap ako na alisin na ang piring sa aking mga mata subalit binalewala pa rin nila ang aking pakiusap. Sa halip ay itinali nila ang dalawa kong paa sa magkabilang gilid ng kama. Tapos ay iniwan na nila ako.

Dahil sa sakit ng katawan ko ay agad din akong nakatulog kahit nakatali ang aking mga kamay at paa. Subalit nagising din ako ng maramdaman ko na may humihimas sa aking alaga. Bukas na ang zipper ng aking pantalon at nakalabas na ang aking alaga ng magising ako. Wala akong idea kung sino ang gumagawa sa akin nun. Maya’t maya pa ay biglang may dumila sa ulo ng aking alaga. Yun marahil ang naging dahilan kung bakit unti-unting nabuhay ang aking alaga. Lalo na ng isubo niya ang aking alaga, nagalit ng husto ang aking alaga. Kaya naman sa halip na pigilan ko siya sa kanyang ginagawa ay nagparaya na lang ako dahil sa kung anong sarap na nararamdaman ko ng mga sandaling iyon.

Simula ng isubo niya ang aking alaga ay hindi na niya ito nilubayan. Labas pasok ang aking alaga sa loob ng kanyang bibig. Hanggang sa sumabog ang katas ko sa loob ng kanyang bibig. Sinipsip niya iyon at sinaid ang lahat ng lumabas doon. First time kong maranasan ang ganoon kaya marahil napakaraming katas ang lumabas sa akin. Nang tumigil siya sa pagsuso sa aking alaga ay naramdaman ko na naman na hinihimas niya ito. Bigla ko ring naramdaman na hinahalikan na niya ako sa labi. Pilit kong iniiwas ang aking labi pero medyo nasarapan ako sa kanyang ginagawa sa lambot ng kanyang labi at bango ng kanyang hininga. Bumigay din ang aking mga labi at nakipaghalikan na rin ako sa kanya.

Matagal din kaming naghalikan na naputol lamang ng muli niyang isubo ang aking alaga na noon ay tigas na tigas pa rin. Halos mabaliw ako sa aking nararamdaman habang sinususo niya ang aking alaga. Lalo ng pinilit niyang ilabas ang aking bayag at isubo ang mga ito. Ewan ko pero ang dating takot na nararamdaman ko ay napalitan ng kalibugan ng mga oras na iyon kahit hindi ko alam kung sino ang gumagawa sa akin nun. Ang nasa isip ko ay isang babae iyon dahil sa labot ng mga labi at tila pambabae ang pabangong gamit ng taong iyon. Di nagtagal ay sumabog muli ang katas ng aking alaga at tulad ng dati ay wala siyang sinayang na katas ko.

Pagkatapos nun ay iniayos na niya ang aking brief at pantalon. At kahit anong tanong ko kung sino siya ay walang salita siyang binitawan hanggang sa iwan niya ako sa silid. Simula ng iwan niya ako ay di na ako muling nakatulog. Maya’t maya pa ay may pumasok muli sa silid na iyon.

“Pare, si Justin ito. Mag-ready ka at itatakas kita dito.” ang bungad ng lalaking pumasok sa silid.

Inalis niya ang piring sa aking mga mata. Kasunod nun ay inalis din niya ang mga tali sa aking mga kamay at mga paa. Binulungan niya akong huwag lilikha ng ingay para hindi kami mabuko.

“Salamat, pare.” ang sabi ko kay Justin.

Tumango lamang si Justin at sinenyasan niya ako na manahimik lamang. Lumabas kami ng silid at dahan dahan din kaming lumabas ng bahay. Paglabas namin ng bahay ay pumunta kami sa dalampasigan at sinugod namin ang madilim na dalampasigan papalayo sa bahay na iyon. Sinundan ko lamang si Justin hanggang sa makarating kami sa gilid ng daan at may naka-park na isang kotse doon.

“Pare, inihanda ko iyang kotse sa pagtakas mo.” ang nasabi ni Justin.

“Salamat pare. Pero sino nga ba ang mga kumidnap sa akin?” ang pasasalamat at tanong ko kay Justin.

“Mamaya na natin pag-usapan iyan. Ang mahalaga ay makaalis na tayo dito.” ang naging tugon ni Justin sa akin. “Heto ang tubig at uminom ka. Mukhang pagod na pagod ka ha.” ang alok sa akin ni Justin.

Kinuha ko ang bote ng tubig at uminom na ako. Di pa kami nakakalayo ay nakaramdam ako ng pagkaantok.

“Pare, tulog lang muna ako. Grabe na itong antok at pagod ko.” ang paalam ko kay Justin.

“No problem pare. Gigisingin na lang kita kung kailangan.” ang tugon naman ni Justin.

Simula ng ipikit ko ang aking mga mata ay wala na akong namalayan sa aming dinaanan. Pagkagising ko na lamang ay nasa Metro Manila na kami at mataas na ang sikat ng araw.

“Pare, pasensya na pare at hindi na kita ginising. Ang sarap kasi ng tulog mo.” ang panimula ni Justin.

“Ok lang yun pare. Saan na ba tayo?” ang tanong ko sa kanya.

“Daan muna tayo sa bahay para makapagayos ka bago ka umuwi.” ang paanyaya ni Justin.

“Huwag na pare. Baka nag-aalala na ang aking mga magulang. Kailangan ko ring umuwi bago makapagreport sa mga pulis sa nangyari sa akin.” ang sabi ko naman kay Justin.

“Pare, pakiusap ko lang na patawarin mo na yung gumawa sa iyo nyan. Tutal nakalaya ka na at walang masamang nangyari sa iyo.” ang pakiusap ni Justin.

“Pare, hindi naman pwede ang ganun. Dapat pagbayaran nila ang ginawa nila sa akin.” ang pagpipilit ko kay Justin.

“Please lang pare. Nakikiusap ako sa iyo.” ang muling pakiusap ni Justin.

“Pero papano ang mga magulang ko na sigarado akong alalang-alala na sila sa mga oras na ito.” ang sabi ko pa kay Justin.

“Pare, please lang. Tiyak na madadamay ako kung magkakaroon ng imbestigasyon. Aaminin ko sa iyo na isa sa mga barkada ko ang gumawa nito. Napagkamalian lamang nila ikaw sa pagdukot sa iyo. Maimpluwensyang tao ang mga magulang niya kaya kahit ano ay tiyak na gagawin nila para mapawalang sala ang kanilang anak. Kung gusto mo ako ang kakausap sa kanila para mabayaran ka sa mga pinsalang naidulot nito.” ang pagmamakaawa ni Justin.

“Pag-iisipan ko pare.” ang tanging naisagot ko kay Justin.

“Tawagan mo na nga pala ang mga magulang mo para di na sila mag-alala.” ang sabi ni Justin sabay abot ng kanyang cellphone.

Tinawagan ko ang aking mga magulang pero sa halip na magsumbong sa nangyari ay nasabi ko na lamang na binigyan namin ng sorpresa ang isang kaibigan namin kaya nagpunta kami sa isang beach. Pagdating ko sana doon sa beach ay tatawagan ko sila. Pero walang signal ang cellphone doon. Nawala ko rin ang aking cellphone sa beach na iyon kaya gamit ko ang cellphone ng kaibigan ko. Ewan ko kung saan ko nakuha ang mga paliwanag na iyon. Pero parang naawa lang ako kay Justin kaya ko nasabi ang mga iyon.

Tumuloy muna kami sa bahay nina Justin. Nasa isang exclusive na subdivision iyon at napakalaki nito. Isang guard ang nagbukas ng gate at ilang maid din ang sumalubong kay Justin sa pagpasok namin sa bahay.

“Sina Mama at Papa.” ang tanong ni Justin sa mga maid.

“Sir, nakaalis na po.” ang tugon ng isang katulong.

“Tara, pare doon tayo sa silid ko.” ang paanyaya ni Justin. “Pakihanda pala kami ng makakain mamaya.” ang utos naman ni Justin sa mga maid.

“Ang laki ng bahay nyo pare.” ang nasabi ko kay Justin sa pag-akyat namin sa hagdanan papunta sa kanyang silid.

Hindi na sumagot si Justin at tinungo na lamang namin ang kanyang silid. Pagpasok namin sa loob ay binigyan niya ako ng tuwalya at iniabot din ang ilang damit niya.

“Magkasing laki naman tayo at magkasukat siguro tayo sa baywang.” ang sabi ni Justin.

“Medium ang t-shirt ko at 30 ang waistline ko.” ang sabi ko naman sa kanya.

“Tamang tama ang mga iyan. Yung brief pala ay bago lang iyan at di ko pa naisusuot at kahit nagamit ko na ay wala naman akong sakit.” ang biro ni Justin sa akin. “Sige pare, una ka ng maligo.” ang dugtong pa niya.

Pumasok ako ng banyo at sinimulan ko na ang pagligo. Wala na ang mga sakit sa aking katawan maliban lamang sa maliit na pasa sa aking pisngi. Sa aking pagligo ay naalaala ko muli ang taong sumuso sa aking alaga at akin na ring nakahalikan noong madaling araw. Ewan ko pero dahil sa naisip kong iyon ay sinimulan kong himasin ang aking alaga na noo’y nagsisimula ng magalit. Hanggang sa bumilis ang paghimas ko sa aking alaga at di nagtagal ay nagpasabog itong muli. Bigla kong naalaala na wala ako sa sarili naming bahay at baka naghihintay na si Justin na matapos akong maligo. Dali-dali ko ng tinapos ang paliligo ko. Pinunasan ko ang katawan ko ng twalya. Tapos ay itinapis ko ang tuwalya at lumabas na ako sa banyo.

Paglabas ko ng banyo ay nakita ko sa Justin na nakatapis na rin ng tuwalya. Noon ko napansin na alaga nya rin ang katawan niya tulad ko. Ang ganda ng hubog ng katawan niya at ang balat niya ay sobrang kinis at parang walang kabalihibo-balahibo maliban lamang sa kaunting buhok sa may gitna ng dibdib niya at sa ibaba ng kanyang pusod. Hawak niya ang telepono at tila abala sa kanyang kausap sa kabilang linya kaya napagmasdan ko ang kabuuan ng katawan ni Justin. Noon ko rin napansin ang kagandahang lalaki ni Justin. Kung sa tignin ko ay napakagandang lalaki ko na ay tila nagkakamali ako dahil sobrang kagwapuhan ang taglay nitong si Justin.

Pagbaba ni Justin sa telepono ay pumasok na din siya sa banyo. Matapos ang ilang minuto ay lumabas na rin siya. Nakabihis na ako ng lumabas siya. Una niyang isinuot ang kanyang brief. Hindi pa man tuluyang naisusuot ang kanyang brief ay tinanggal na niya ang nakatapis na tuwalya. Dahil dito ay na-expose ang maputi niyang puwet na ni walang bakas ng peklat o kamot man lang. Di ko nakita ang kanyang alaga dahil nakatalikod siya sa akin. Matapos siyang makapagbihis ay bumababa na kami sa kanilang dining room na ubod ng laki din. Kasya siguro ang isang dosenang tao sa laki ng mesa. Nakahanda na sa mesa ang aming pagkain.

Matapos naming kumain ay nagpaalam na ako sa kanya. Nagpumilit siya na ihatid ako. Pumayag naman ako pero pagdating namin sa aming bahay ay hindi na siya bumaba ng kotse. Bago ako bumaba ng kotse nya ay tinignan ko muli ang pasa sa aking pisngi. Medyo hindi na ito halata at sana nga ay hindi ito mapansin ng aking mga magulang. Pagpasok ko sa aming bahay ay sinalubong ako ng aming nag-iisang katulong at sinabing pumasok na sila sa kanilang opisina ng malaman na okey na ako. Pumasok ako sa aking silid at maghapon akong natulog. Di ko na nakuhang pumasok pa ng araw na iyon.

Marami pa sana akong katanungan na nais itanong kay Justin subalit pagod na rin ang aking katawan at ang aking isipan. At ang higit sa lahat ay nakalimutan kong kunin ang numero ni Justin. Inisip ko na lamang na kung nais ko siyang tawagan ay kukunin ko na lamang ang nagregister na number sa telepono namin dahil may caller ID naman ito. Dumating ang kinagabihan at dumating na rin ang aking mga magulang. Buti na lamang at di nila napansin ang pasa sa aking pisngi. Naulit ko muli ang pagsisinungaling ko sa telepono kanina upang lalo silang maniwala sa akin at ng hindi na mag-usisa pa.

Simula ng araw na iyon ay naging tahimik ako at di gaanong palabati. Napansin ito ng aking mga kaibigan at classmates lalong lalo na ng aking girlfriend. Pilit kong ibinalik ang dati kong sigla pero paminsan-minsan ay naiisip ko ang nangyari sa akin. Dalawang bagay ang laging sumasagi sa aking isipan: ang pagkakadukot sa akin at ang isang sexual experience ko ng bihag nila ako. Subalit sa dalawang experience ko ay mas namamayani yung kakaibang experience ko sa sex. I am against pre-marital sex kaya ni minsan ay di ko pa nasubukan ang makipag-sex sa aking girlfriend. At lalong lalo na sa isang bayarang babae.

Dumating ang weekend ay hindi ako sumama sa kahit anong gimik ng aking mga kaibigan. Minabuti kong manatili na lamang sa bahay. Subalit ng gabi ng Sabado ay nagkaroon ako ng bisita. Laking pagtataka ko kung sino ito. Si Justin pala at dala-dala ang mga damit ko na naiwan ko sa kanila. Pinakuha ko naman sa aming katulong ang mga hiniram kong damit na matagal ko ng naisilid sa isang supot. Niyaya niya akong magmeryenda sa labas at agad naman akong sumama. Bago pa man kami nagsimulang magkwentuhan ay nakiusap siya na huwag na naming pagkwentuhan yung mga nangyari sa akin. Sinang-ayunan ko naman siya.

Masayahing tao din pala si Justin at kahit corny ang jokes niya ay nakukuha ko pa ring tumawa. Sa tingin ko ay pilit niya akong pinatatawa ng gabing iyon para mabaling sa iba ang aking attention sa halip na sa nangyari sa akin. Noon din tuluyang nagpakilala si Justin na tulad ko rin ay nag-iisang anak siya ng kanyang mga magulang at sunod din sa layaw. Kahit ganoon pa man ay hindi sumagi sa isipan niya ang masasamang bisyo. Parang gumaan ang loob ko ng gabing iyon sa pagkakaroon ko ng isang kaibigan na di nalalayo sa akin ang buhay. Maliban lamang sa sobrang yaman nila at kami naman ay medyo nakakarangya lamang ng kaunti sa buhay.

Hindi lamang iyon ang huling paglabas namin ni Justin. Naging madalas din ang aming paglabas-labas na lalong nagpalapit sa amin sa isa’t isa. Sa maiksing panahon ng pagkakaibigan namin ay nadaig pa niya sa pagiging close ang pinakamatalik kong kaibigan simula ng bata pa ako. Kahit ganoon pa man ay hindi ko nakakalimutan ang obligasyon ko sa aking girlfriend. Kaya naman wala akong naging problema sa aking girlfriend maliban na lamang sa aking mga kaibigan. Parang naagaw na ni Justin ang panahon ko para sa mga kaibigan ko. Pinilit ko pa rin hatiin ang ang aking panahon sa kanilang lahat ng walang sasama ang loob sa akin.

Subalit naging super bait at sobrang maalalahanin ni Justin. Halos naging hatid sundo niya ako sa aking pinapasukang school dahil magkalapit lamang naman ang aming mga eskwelahan. Minsan pa nga ay kasama namin ang aking mga magulang sa mga lakaran. In short, parang isang kapatid na ang naging turingan namin ni Justin. Pero nagbago ang lahat ng may ipinagtapat sa akin si Justin. Hingit pa daw sa isang kaibigan at kapatid ang turing niya sa akin. Mahal na mahal daw niya ako sa simula pa lang ng makilala niya ako.

Ito ay aking ikinagulat dahil lalaking-lalaki naman si Justin at alam ko rin na marami na siyang naging girlfriend. Sa kagwapuhan at kayaman ni Justin ay tiyak maraming chicks ang nagpapakamatay upang mapansin niya. Subalit iba pala ang itinitibok ng kanyang puso. Dahil sa aking pagkakagulat sa ipinagtapat ni Justin ay medyo iniwasan ko muna siyang makita. Malapit na rin sa aking mga magulang si Justin at syempre pwede na rin siyang labas pasok sa aming bahay. Kaya naman sa tuwing iniiwasan ko siya ay tiyak sa bahay na niya ako hihintayin. Gusto ko na sana siyang tapatin na hindi ako papatol sa kanya pero parang merong pumipigil sa akin na gawin iyon.

Hanggang sa isang araw at nag-usap kami ng masinsinan.

“Sorry ‘tol kung nabigla kita sa mga ipinagtapat ko sa iyo.” ang panimula ni Justin. “Eh, yun talaga ang nararamdaman ko para sa iyo. Masisisi mo ba ako.” ang dugtong pa niya.

“Pero, Justin, magkaibigan tayo. Higit sa lahat ay pareho tayong lalake. Ano na lang ang sasabihin ng mga tao sa atin.” ang paliwanag ko sa kanya.

“Pwede namang sekreto natin ang lahat. Tayong dalawa lang ang nakakaalam.” ang sabi muli ni Justin.

“Mahirap Justin. May girlfriend ako. Ikaw meron din, di ba.” ang nasabi ko naman.

“Walang problema iyon. Kung gusto mo, ibe-break ko na siya.” ang hamon ni Justin.

“Huwag, pare. Basta….. ewan ko pare.” parang di ko na kayang magpaliwanag pa kay Justin at parang papayag ako sa gusto niya. “Pag-iisipan ko pare.” ang dugtong ko pa.

Nagpatuloy pa ang panunuyo ni Justin subalit wala akong binitawang commitment sa kanya. Naintindihan naman ako ni Justin at iginalang ang desisyon ko na pag-iisipan ko ang lahat. Nangako rin ako sa kanya na di ko na siya iiwasan. Simula noon ay lalong naging pursigido siya sa kanyang layunin sa akin. Minsang nag-birthday ang kanyang Mama ay isinama pa kaming tatlo nina Mommy at Daddy sa isang beach resort sa Thailand. Dahil doon ay naging malapit din ang aming mga magulang. Subalit lingid pa rin sa kanilang kaalaman ang nais mangyari sa amin ni Justin.

Isang araw ay nabigla ako sa isang balita na nakulong daw si Justin. Itinuro siyang mastermind ng isang grupo ng kalalakihan sa pagpatay sa isang lalaking estudyante sa kanilang eskwelahan. Pinuntahan ko si Justin sa kulungan dahil hindi pwedeng piyansahan ang kanyang kaso dahil kidnapping at murder ang isinampa sa kanya. Pilit kong inalam kay Justin ang dahilan subalit ayaw niyang magsalita sa akin. Halos hiyang hiya siya sa akin dahil sa mga pangyayari. Simula noon ay hindi ko na siya makausap kahit anong pilit ko. Sa simula ng kaso ay nag-piyesta ang dyaryo sa kanyang story kahit blanko pa rin ang lahat sa motibo ng pagkakapaslang sa estudyanteng iyon.

Lumipas ang mga araw at napawalang sala din si Justin. Paglabas niya ng piitan ay muli kaming nagkita. Awang-awa ako sa kanya dahil bumagsak ang kanyang katawan. Ang dating sigla niya ay di ko na makita sa kanya. Nais sana siyang pagbakasyunin sa Amerika upang makalimutan niya ang karanasan niyang iyon. Subalit nagpumilit siyang manatili na lamang sa Pilipinas upang makasama niya ako kahit paminsan-minsan.

Simula ng araw ng kanyang pagkawalang sala ay ako naman ang naging madalas bumisita sa kanilang bahay. Nais ko mang malaman ang katotohanan mula kay Justin ay hindi ko na nagawang itanong sa kanya ito. Ibig ko rin makatulong sa kanya na makalimutan niya ang naranasan niya sa loob ng piitan. Ilang Linggo din ang dumaan bago namumbalik ang dating sigla ni Justin. Naging madalas kaming gumimik kasama ang ilang common friends namin.

Akala ko ay mananatili muling payapa ang pagkakaibigan namin ni Justin dahil di na niya akong napilit na makipagrelasyon sa kanya. Hanggang sa isang araw ay may ipinagtapat siyang isang lihim sa akin.

“Sorry pare sa nagawa ko sa iyo.” ang panimula ni Justin.

“Pare, di kita maintindihan. Wala naman akong alam na kasalanan mo.” ang tugon ko naman sa kanya.

“Basta, pare, sorry talaga. Nagawa ko iyon dahil sa pagkahumaling ko iyo.” ang muli niyang nasabi.

“Ano bang pinagsasabi mo dyan, Justin. Walang kaso sa akin kung nagtapat ka ng saloobin mo sa akin. Ok na yun dahil naiintindihan mo naman ako kung bakit di ako pumapayag na makipagrelasyon sa iyo.” ang paliwanag ko naman.

“Pare, balitang balita ka noon sa campus ninyo at natatandaan mo ba ng lumaban ang school ninyo sa isang debate contest sa school namin, isa ako sa miyembro ng team ng school namin. Tinalo ninyo kami pero okey lang iyon dahil magaling naman talaga kayo lalo na ikaw. Simula noon ay naging obsessed na ako sa iyo. Pinasusundan kita noon sa mga bayarang detectives upang malaman ko ang lahat ng tungkol sa iyo. Pero sa tingin ko ay straight ka talaga kaya wala akong makitang dahilan para ako ay makapasok sa buhay mo. Kaya ko nagawa ang………….” ang kwento ni Justin na naputol ng humagulgol siya ng iyak.

“Pare, huwag ka dito umiyak. Baka kung ano ang sabihin ng mga tao. Tara muna sa loob ng kotse mo.” ang pakiusap ko sa kanya. Pumunta kami sa kinaroroonan ng kotse niya at sa loob ng kotse niya kami nagpatuloy ng usapan.

“Ano na nga ba ang sasabihin mo sa akin?” ang tanong ko kay Justin.

“Pare, sorry talaga. Kasi ako ang . . …..” muling naputol ang pagsasalita ni Justin dahil muli siyang humagulgol sa iyak.

“Ano ba naman yan Justin. Sabihin mo na ang nais mong sabihin. Alam ko na mahal na mahal mo na ako. Oh ano pang nais mong sabihin?” ang tanong ko sa kanya.

“Natatandaan mo ba ng may dumukot sa iyong mga kalalakihan. Ako ang utak sa pandurukot sa iyo.” sabay iyak ni Justin.

“Pare, nagawa mo iyon. Pere bakit, bakit?” ang paulit-ulit na tanong ko sa kanya.

“Sorry pare, pero pinagsisisihan ko na iyon. Sana nga ay napatunayan nila ako sa pagpatay doon sa isang estudyante para nabulok na lamang ako sa bilangguan o kaya ay mahatulan ng kamatayan.” ang wika ni Justin.

“Pati ba ang pag-suso sa aking alaga ay kagagawan mo rin?” ang tanong ko kay Justin.

“Sorry talaga pare, pero yun lang ang alam kong paraan para matikman kita. Nahumaling na ako sa iyo pare. Hindi ako pwedeng maging open sa ganoong bagay, pare. Kaya kahit sa dahas ay nagagawa ko iyon. Pero sa iyo lang talaga nahulog ang loob ko. Ewan ko pare, pero minahal na kita noong araw ng makita kitang nabugbog ng mga inupahan kong tauhan. Wala sa instructions ko ang bugbugin ka pero nagpumilit sila na para maging makatotohanan ang lahat. Awang awa ako sa iyo ng araw na iyon pero wala akong magawa dahil pati sila ay di nila alam ang tunay na pakay ko sa iyo.” ang pagtatapat pa ni Justin.

“In short, ginagawa mong laruan ang mga lalaking natitipuhan mo. At kung nabisto ka ay pinapapatay mo sila. Ganoon ba?” ang panunumbat ko kay Justin.

“Yung mga nauna sa iyo ay napatahimik ko dahil sa salapi. Pero ikaw….. Di ko alam kong bakit iba ang naramdaman ko sa iyo. Basta di ko magawang alukin ka ng salapi. Yung huli naman ay aksidente lamang iyon. Nagpumilit siyang tumakas kaya nabaril siya ng inupahan kong mga tauhan.” ang dugtong pa ni Justin.

Hindi na ako muling nag-usisa kay Justin. Sa halip ay lumabas ako sa kanyang kotse at lumayo sa kanya. Di na rin niya akong nakuhang habulin dahil mabilis din akong nakasakay ng taxi. Naguluhan ang aking isipan sa aking nalaman. Nagdadalawang isip ako kung isusuplong ko nga si Justin sa pulisya o pagsasabalengwala ko na lamang. Halos maligaw pa ang taxing sinasakyan ko papauwi sa amin sa malabong dereksyong aking ibinibigay sa driver. Pagdating ko sa bahay ay parang wala ako sa aking katinuan. Agad akong nagtungo sa aking silid ay hindi ko kinausap ang mga taong sumalubong sa akin. Nagkulong na lamang ako sa aking silid.

“Iho, may tawag ka sa telepono. Mukhang Papa ni Justin.” ang mga salitang gumising sa aking pagkakaidlip kasabay ng mga katok sa pintuan ng aking silid.

“Bakit daw po, Mommy?” ang tanong ko sa aking Mommy.

“Wala naming sinabi. Basta gusto ka niyang makausap.” ang tugon ng aking Mommy.

Lumabas ako ng aking silid at kinausap ko ang Papa ni Justin sa telepono. Napag-alaman ko na naaksidente pala si Justin at walang malay daw siya dahil sa pagkakabagok ng kanyang ulo. Parang binuhusan ako ng malamig na tubig ng marinig ko ang balitang iyon. Dali-dali akong nagtungo sa hospital kung saan naroroon si Justin. Sa isang ICU siya nakahiga at pili lamang ang pinapayagang makapasok doon. Pagpasok ko sa loob ng ICU ay pinakiusapan ko ang kanyang mga magulang na iwan muna kami. Kahit walang malay pa si Justin ay ipinahiwatig ko sa kanya ang aking pagpapatawad sa mga nagawa niya sa akin. At nang ibulong ko sa kanya ang mga katagang “I LOVE YOU Justin at magpagaling ka” ay bahagyang dumilat ang kanyang mga mata na may kasamang ngiti.

Iyon na pala ang huling ngiti ni Justin. Namatay sa Justin habang hawak ko ang kanyang kamay. Nais ko sanang sumigaw at sisihin ang aking sarili sa pagkawala ni Justin. Subalit napigilan ko ang aking sarili. Pero ang luha sa aking mga mata ay hindi ko napigilang tumulo.

“Paalam Justin. I LOVE YOU.” ang huling mga kataga na nabigkas ko bago ko binitiwan ang kanyang kamay at nilisan ang silid na iyon.

- WAKAS –

Sa mga sumunod na araw ay naging busy si Emil sa pagre-review. Mauuna kasi kumuha ng pagsusulit ang mga graduating class kaysa sa amin. Dahil nga busy si Emil ay sa dormitoryo na lamang kami nagkikita subalit halos hindi na kami nakakapag-usap. Nang matapos ang pagsusulit niya ay ako naman ang naging abala sa pagre-review para sa final exams namin. Ganoon pa rin ang nangyari. Hindi ako gaanong inistorbo ni Emil para makapag-concentrate ako sa aking pag-aaral. Nang malaman ni Emil na pasado sya sa lahat ng subjects nya ay saglit siyang umuwi sa Maynila.

Nang matapos naman ang aking pagsusulit ay ako naman ang nagpasyang umuwi sa Maynila. Halos tatlong buwan din akong nawala sa aming bahay. Tuwang tuwa ang aking Mommy sa aking pagdating. Na-miss daw niya ang kaisa-isa niyang baby. Sa unang araw ko sa Maynila ay pilit kong tinatawagan si Emil sa kanyang cellphone. Hindi kasi siya nagrereply sa mga text ko na ipinapaalam ko sa kanya na nasa Maynila na din ako. Nang sumagot naman siya at sinabi niyang nakabalik na siya sa Baguio. Wala naman akong magawa dahil tiyak na hindi ako papayagan ni Mommy na bumalik agad sa Baguio.

Naging madalang din ang sagot ni Emil sa mga text message ko. Subalit hindi pa rin ako nag-alala sa inaasal ni Emil. Baka kasi busy na naman siya sa nalalapit niyang graduation. Itinuon ko na lamang ang aking panahon kay Mommy dahil lagi din wala si Daddy sa bahay. Nang sumunod na araw ay naisipang kong dalawin sina Ninong at Ninang. Magtatakip-silim na noon ng puntahan ko ang bahay nina Ninong. Naabutan ko si Ninong na naghuhugas ng kanyang kotse.

“Magandang gabi Ninong.” ang bati ko sa kanya.

“Uy, buti naman at nadalaw mo ang Ninong mo.” ang bungad naman ni Ninong.

“Oo nga eh. Medyo naiinip na ako sa bahay. Lagi na lamang si Mommy nakakasama ko.” ang nasabi ko pa kay Ninong.

“Bakit, panay ba overtime ng Daddy mo?” ang tanong ni Ninong.

“Hindi ko po alam. Sa tatlong araw ko sa bahay ay lagi na lamang siyang late umuwi.” ang tugon ko naman.

“Siguro nga busy siya sa opisina.” ang nasabi naman ni Ninong.

“Sina Ninang po at ang mga kinakapatid ko po?” ang tanong ko kay Ninong.

“Ayun nagpunta sa Hongkong kahapon. Di ba nakagraduate din sa wakas ang kinakapatid mong si Gilbert. Treat ng Mommy niya. Sumama na rin sina Gabby at Giselle.” ang tugon ni Ninong.

“Eh bakit di kayo kasama?” ang tanong ko na naman.

“Dapat nga kasama ako. Kaya lamang hindi ako pinayagan sa opisina. Abala kasi kami sa financial report ng kumpanya. Ako lang naman ang inaasahan tumulong sa auditor namin.” ang tugon ni Ninong.

Hindi na muli akong nagtanong kay Ninong. Nagpatuloy naman sya sa paglilinis ng kanyang kotse. Tanging boxer shorts lamang ang suot ni Ninong. Kaya naman katakamtakam siyang tignan. Napansin ako ni Ninong na madalas mapatingin sa kanya lalo na sa nakabukol sa harap ng boxer shorts niya.

“Nami-miss mo na ba ito?” ang biglang naitanong ni Ninong habang nakasapu ang kanyang palad sa kanyang harapan.

“Ah eh, medyo po.” ang tugon ko naman.

“Hintay ka lang at pagkatapos ko ay pwede mo ng muling matitikman ito.” ang nasabi naman ni Ninong.

Habang naglilinis si Ninong ay wala akong magawa kundi makipagkwentuhan sa kanya at pagmasdan ang katakamtakam niyang katawan. Halos kasisimula pa lamang nyang maglinis ng kanyang kotse ng dumating ako. Kaya naman medyo naiinip ako at nasasabik na muling matikman ang aking Ninong. Nang mapwesto si Ninong sa parte ng garahe na hindi siya makikita mula sa daan ay nilapitan ko siya. Niyakap ko siya mula sa kanyang likuran at sabay kapa sa kanyang harapan.

“Huwag dito. Baka may makakita sa atin.” ang nasabi ni Ninong pero hindi naman niya inalis ang pagkakasapu ko sa kanyang alaga.

“Ang tagal mo naman kasi maglinis ng sasakyan mo Ninong. Naiinip na ako.” ang sabi ko naman sa kanya.

“Sandali na lamang ito.” ang sabi naman ni Ninong.

Kahit medyo pawisan si Ninong ay mabango pa rin siya. Sinimulan kong halikan ang kanyang batok at tuluyan ko na rin ipinasok ang aking kamay sa loob ng kanyang boxer shorts. Kahit nakikiusap si Ninong na mamaya na lamang iyon ay nagpatuloy pa rin ako sa aking ginagawa sa kanya. Hanggang sa tumigil siya sa kanyang ginagawa. Humarap siya sa akin at nakipaghalikan na rin siya sa akin. Hindi namin alintana kung may makakita man sa amin. Talaga namang napakagaling humalik ni Ninong. Matapos ang nag-aalab na halikan ay bigla akong lumuhod sa harap ni Ninong. Agad ko rin ibinaba ang suot niyang boxer shorts.

Tirik na tirik na ang alaga ni Ninong ng mga sandaling iyon. Napakalaki talaga at nakakagigil pagmasdan. Agad ko itong isinubo. Dala ng aking kasabikan doon ay may kasama pang panggigigil ang pagsuso ko sa alaga ni Ninong. Dahil doon ay mas lalong nasarapan si Ninong. Panay ungol na lamang ang aking naririnig mula sa kanyang bibig. Subalit bigla kaming natauhan ng makarinig kami ng busina ng kotse. Dumating na pala yung mag-asawa sa tapat ng bahay nina Ninong at bumusina sa gate upang pagbuksan ito. Hindi naman kami nakita ng mga ito. Pero napatigil pa rin kami sa aming ginagawa. Para mas lalo kaming hindi makikita ng mga dumadaan sa labas ay nagpasya si Ninong na sa loob ng kotse niya namin ituloy. Binuksan niya ang likurang pintuan at nahiga siya sa upuan. Tuluyan ko naman inalis ang suot niyang boxer shorts. Muli kong sinumulan ang pagsuso sa ari ni Ninong. Ganoon ang aming position sa loob ng kotse hanggang sa labasan si Ninong. Bahagya siyang munang namahinga bago itinuloy ang paglinis ng kanyang kotse.

Nang matapos siyang maglinis ng kotse ay pumasok na kami sa kanyang bahay. Niyaya niya akong kumain ng hapunan at sinabihan na doon na din ako matulog. Kaya naman tinawagan ko si Mommy upang magpaalam. Matapos mailigpit ang aming pinagkainan ay niyaya ako ni Ninong na sabayan siya sa paliligo. Kasisimula pa lamang naming maligo ay nag-init na ang aking katawan sa nakikita kong hubo’t hubad na katawan ni Ninong. Hindi ko tuloy mapigilan ang aking sarili. Niyapos ko siya at hindi na pinakawalan ng aking mga labi ang kanyang mga labi. Grabeng sarap ang nadarama ko sa paghalik kay Ninong at habang hawak-hawak ng isang kamay ko ang naghuhumindig na pagkalalaki ni Ninong. Natigilan lamang ako ng sabihin ni Ninong na tapusin na muna namin ang aming paliligo at sa kwarto na namin ituloy ang aming pagtatalik.

Sa silid nga nina Ninong at Ninang naganap ang muli naming pagtatalik ni Ninong. Noon ko rin unang naranasan ang pasukin ng alaga ni Ninong ang aking likuran. Napakasakit pero balewala lamang iyon sa sarap na naidulot nito sa akin. Naranasan ko rin ang susuhin ako ni Ninong. Magaling din pala sa ganoon si Ninong. Grabe talaga ang nangyari sa amin ng gabing iyon. Marahil ay isa na iyon sa pinakamainit kong pakikipagtalik sa buong buhay ko. Syempre iba pa rin naman talaga yung nararamdaman ko sa tuwing katalik ko si Emil. Kasama doon ang pagmamahal sa tao kaya mas kakaiba ang pakiramdam ko kung si Emil ang katalik ko. Doon na rin ako nagpalipas ng umaga sa hiling na rin ni Ninong.

Kinaumagahan ay sinabayan ko na rin si Ninong sa pag-alis niya ng bahay. Pumasok siya sa office. Samantalang ako ay idinaan niya sa aming bahay. Si Daddy na lamang ang nadatnat ko sa aming bahay na umiinom ng kape sa hapag kainan.

“Oh, Daddy, late ka na yata umuwi kagabi?” ang tanong ko kay Daddy.

“Medyo anak. May inilabas kaming kliyente ng opisina. Naparami nga ang inom ko kaya medyo masakit ang ulo ko.” ang tugon naman ni Daddy.

“Si Mommy nga po pala?” ang tanong ko na naman.

“Maaga siyang pumasok. May maaga daw siyang appointment ngayon.” ang sagot naman ni Daddy. “Halika ka na at kumain ka na. Tiyak hindi ka pa pinapakain ng Ninong mo.” ang dugtong pa ni Daddy.

“Bakit nyo alam na hindi pa ako kumakain?” ang tanong ko sa kanya.

“Sigurado kasi akong kagigising nyo lang at hindi na siya nakapaghanda ng almusal dahil male-late na siya sa opisina.” ang nasabi ni Daddy na may kasamang kakaibang ngiti sa kanyang pisngi.

“Si Daddy naman.” ang tangi kong nasabi dahil medyo nahulaan ko na ang ibig sabihin ni Daddy.

“Alam ko na yun. Don’t worry okey lang iyon. Pareho kayo kasing sabik sa isa’t isa.” ang nasabi naman ni Daddy sabay tawa.

Habang nakikipagkwentuhan kay Daddy ay kumain na rin ako ng almusal. Kahit anong alok ko kay Daddy ay hindi ko pa rin siya napilit na kumain. Matapos kong mailigpit ang aking pinagkaininan ay inalok ko si Daddy na i-massage ko ang kanyang ulo at katawan na rin. Subalit bago ko sinimulan iyon ay nagpumilit na maligo muna siya dahil medyo amoy alak pa daw siya. Hinintay ko na lamang siya sa kanilang silid habang naliligo siya.

“Wow, ang ganda pa rin talaga ng katawan ng Daddy ko.” ang bungad ko kay Daddy ng pumasok siya sa silid na nakatapis lamang ng tuwalya.

“Ikaw talaga. Binobola mo na naman ang Daddy mo.” ang sabi naman niya.

“Eh totoo naman ah. Hunk na hunk ka pa rin kahit medyo may edad na.” ang sabi ko naman sabay tawa.

“Sinong may edad? Kalabaw lang ang tumatanda.” ang sabi naman ni Daddy.

Paglapit sa akin ni Daddy ay sinapu ko ang kanyang alaga. Damang dama ko ang kalakihan nun kahit hindi pa ito matigas.

“Hindi naman yan ang pinamamasahe ko. Itong ulo ko sa itaas.” ang nasabi ni Daddy.

“Ah okey. Pero ito ang isusunod kong i-massage.” ang biro ko kay Daddy.

Pinaupo ko si Daddy sa gilid ng kama at ako naman ay naluhod sa may gitna na nakapwesto sa kanyang likuran. Nilagyan ko ng Efficascent Oil ang aking mga palad at sinimulan kong i-massage ang ulo ni Daddy. Marahil ay nangawit si Daddy sa kanyang pagkakaupo kaya ginusto na lamang niyang mahiga. Nahiga si Daddy na nakatapis pa rin na tuwalya. Naupo naman ako sa tabi ng ulo niya at ipinagpatuloy ko ang pagmamasahe ng ulo niya. Nang matapos ang pagmamasahe ko sa kanyang ulo ay sinabihan ko siyang isusunod ko na ang kanyang buong katawan. Okey lang naman sa kanya iyon kaya lang lotion daw ang gamitin ko hindi yung oil na ginamit ko sa ulo niya.

Pagdapa ni Daddy ay inalis ko na rin ang nakatapis niyang tuwalya. Tumambad sa akin ang matambok na puwet ni Daddy. Di ko napigilan na panggigilan ang kanyang puwet. Pinisil pisil ko iyon.

“Dyan mo ba sisimulan ang masahe mo?” ang biglang naitanong ni Daddy.

“Sorry Dad. Nakakapanggigil kasi ito.” ang tugon ko sa kanya.

Sinimulan ko imasahe ang likod ni Daddy. Hagod dito. Hagod doon. Damang dama ko ang mga muscle sa likod ni Daddy. Habang ginagawa ko iyon ay medyo tinatalaban na ako ng libog. Grabe talaga. Likod pa lamang iyon ni Daddy ay libog na libog na ako. Nang nasa lower back na ang masahe ko kay Daddy ay pumuwesto ako sa pagitan ng kanyang mga paa. Kaya naman tuluyang ibinuka ni Daddy ang mga paa nito. Nasulyapan ko na tuloy ang butas ng puwet niya pati na rin ang kanyang bayag. Habang minamasahe ko ang kanyang puwet ay sinadya ko na magawi ang aking mga kamay sa kanyang bayag. Dumating pa sa punto na hinimas ko na talaga ang kanyang bayag. Marahil ay nalibugan din si Daddy sa aking ginawa at tumigas ang kanyang alaga. Kaya naman inayos niya ang kanyang alaga sa pagkakaipit nito. Nagpatuloy lamang ako sa pagmamasahe hanggang sa kanyang mga paa.

Matapos ang pagmamasahe ko sa kayang mga paa ay pinatihaya ko siya. Sumunod naman siya agad. Sa mga sandaling iyon ay tumambad sa akin ang kanyang alaga na semi-erect na rin. Nang makita ko iyon ay hindi na pagmamasahe ang ginawa ko. Agad ko iyon insinubo.

“Sandali lang anak. Di pa tayo tapos sa pagmamasahe.” ang biglang nasabi ni Daddy.

“Sorry Daddy. Pero di ko na mapigilan ang aking sarili.” sandali akong tumigil sa pagsuso sa ari ni Daddy at sinagot ko siya.

Hindi na rin ako napigilan ni Daddy sa aking ginagawa. Nagpaubaya na lamang siya. Matagal na rin ng huli kong matikman ang alaga ni Daddy. Kaya naman para akong isang musmos na sabik na sabik sa isang lollipop. Umigting pa ang pagtigas ng ari ni Daddy. Tanda ito ng labis na kalibugan na nadarama niya dahil sa aking pagsuso sa kanyang ari. Subalit naging tahimik lamang siya na para bang hinihintay na lamang na labasan siya at matapos na ang aking ginagawa sa kanya. Natagalan pa ang aking ginawang pagsuso sa ari ni Daddy bago ito labasan. Kaunti lamang ang lumabas na katas ni Daddy. Marahil ay wala talaga sa kondisyon siya o kaya ay nakapagpalabas na siya noong gabi.

Nang matapos ako sa pagsuso sa ari ni Daddy ay nanatili lamang na nakahiga si Daddy at dali-dali ding lumambot ang kanyang ari. Nakapikit lamang siya na tila ba natutulog na. Marahil nga ay masakit pa rin ang kanyang ulo at baka nakadagdag pa ang ginawa kong pagpapalabas ng kanyang katas. Hindi ko na siya ginambala. Lumabas na lamang ako sa silid at tinungo ang palikuran upang doon ko naman ilabas ang init ng aking katawan sabay ligo na rin. Binuksan ko ang shower at habang umaagos ang tubig sa aking katawan ay panay himas ko sa aking naninigas na alaga. Di nagtagal at pumulandit ang katas mula sa aking ari. Bahagya akong nagpahinga bago ko itinuloy ang aking pagligo.

Tapos na akong maligo noon at nang ilalagay ko na sa laundry basket ang mga damit ay napansin ko na parang may laman pa rin ang bulsa ng pantalon ni Daddy na nakalagay din sa laundry basket. Kinuha ko ang pantalon at tama nga ang hinala ko. Nakalimutan ni Daddy ang cellphone niya doon. Naging curious naman ako na tignan ang bagong messages doon. Nagulat ako ng may nabasa akong message na nagpapasalamat sa Daddy ko sa ginawa nila ng gabing iyon at ang sender ay nagngangalang Emil. Natigilan ako at kinabahan. Si Emil ba iyon na lover ko o ibang Emil. Subalit pareho ang number nya sa number ng Emil na mahal ko.

Mas lalo akong naging curios na tignan pa ang mga message na naka-save doon. Sa mga message sa cellphone ay obvious na nagkita ang Daddy ko at si Emil sa isang restaurant. Mga 6pm pa iyon at tiyak ko rin na si Emil pa rin ang kasama ni Daddy sa buong magdamag dahil yung thank you message na una kong nabasa ay mga 3am na kinabukasan. Parang nagunaw ang aking mundo ng mabasa ko ang mga message sa cellphone ni Daddy. Ang sabi sa akin kasi ni Emil ay nagbalik na siya sa Baguio. Nagsisinungaling lamang pala siya. Mukhang may namumuong relasyon na sina Emil at Daddy.

- I T U T U L O Y -

“Angelito, ikaw ng bahala dito kay Mr. Robbie. Huwag mong kalilimutan ang mga gamot na dapat niyang inumin. Yung mga hindi pa masyadong magaling na sugat nya, lagi mong linisan at palitan ng dressing.” ang bilin ng doctor kay Angelito habang hinihintay nila ang sasakyang susundo kay Robbie papauwi sa bahay nito. “And don’t forget yung check up nya next week.” ang dugtong pa ng doctor.

“Yes doc. Noted po lahat ng bilin ninyo.” ang tugon naman ni Angelito.

Si Angelito ay isang nurse na tumatanggap ng extra duty bilang private nurse ng mga pasyenteng na sa bahay na lamang nagpapagaling ng kanilang karamdaman. Maayos naman ang sweldo ni Angelito sa hospital na iyon. Pero dahil nga kailangan niya ng mas malaking income para itaguyod ang kanyang pamilya ay okey lang sa kanya ang maging private nurse ng mayayamang pamilya. Nasa mid-20’s pa lamang si Angelito at nasa kalakasan pa ang kanyang katawan upang kayanin ang pagiging private nurse na stay-in pa sa bahay.

Si Robbie naman ay isang binata na nasa mid-20’s tulad din ni Angelito at isang anak mayaman. Naaksidente siya sa pagmamaneho ng kotse pero naging maswerte naman na nakaligtas sa sakuna. Subalit napinsala ang kanyang mga mata at may bali sa kanyang kanang paa at di mabilang na sugat sa iba’t ibang parte ng katawan. Palibhasay anak mayaman kaya nagpasya na lamang magpagaling sa bahay sa pangangalaga ng isang stay-in private nurse. Si Angelito nga ang naatasan ng hospital na maging private nurse ni Robbie. Sa taglay na pangangatawan ni Angelito ay kayang-kaya niyang buhatin o alalayan si Robbie sa bawat pagkilos nito.

“Sir Robbie, kumusta na po kayo?” ang bati ng mayordoma nila Robbie ng bumaba sila sa harap ng mala-palasyong bahay.

“Manang Ellen, ikaw ba yan?” ang tanong naman ni Robbie.

“Opo. Nakaalis na po ang mga magulang ninyo kaninang madaling araw. Kaya po si Berto na lang ang sumundo sa inyo sa hospital.” ang tugon naman ni Manang Ellen.

May benda pa rin ang mga mata ni Robbie at hindi pa sigurado ang doctor na makakakita pang itong muli dahil sa pinsala sa mga mata nito na dulot ng aksidenteng nangyari sa kanya. Sa susunod na check up pa ni Robbie malalaman kung manunumbalik pa ang paningin nito.

“Sir Robbie, napagluto ko po kayo ng paborito ninyong ulam. Kung gutom na po kayo sabihin nyo lang at maghahanda na po kami.” ang sabi ni Manang Ellen kay Robbie.

“Sige mamaya na lamang Manang. Magpapahinga lang muna ako sa aking silid.” ang tugon naman ni Robbie.

Katulong ang driver na si Mang Berto, inakay nina Angelito si Robbie papaupo sa kanyang wheelchair. Dahil nga hindi pa makalakad si Robbie at hindi pa makakapanhik sa ikalawang palapag ng bahay ay inayos ang guest room sa ground floor para maging pansamantalang silid niya. Doon dinala nina Angelito at Mang Berto si Robbie.

“Mang Berto, pakisabi kay Manang Ellen na ipasok ang malaking sopa dito sa loob para may magamit na upuan at tulugan na rin itong nurse ko.” ang bilin ni Robbie bago lumabas si Mang Berto ng silid.

Ilang minuto lang ang nakakaraan at habang inaayos ni Angelito ang mga gamot ni Robbie sa ibabaw ng maliit na mesa ay ipinasok na ni Mang Berto at ng isa pang boy ang isang malaking sopa. Kasunod nila si Manang Ellen. Iniayos ni Manang Ellen ang sopa at itinuro kay Angelito ang isang cabinet na pwede nyang lagyan ng kanyang mga gamit bago lumabas ng silid si Manang Ellen.

“Sir, oras na po ng pag-inom nyo ng gamot.” ang paalaala ni Angelito kay Robbie.

Isinubo ni Robbie ng sunud-sunod ang tatlong tabletas bago ininom ang tahan-tahan ni Angelito na isang basong tubig.

“Ano na nga bang pangalan mo?” ang tanong ni Robbie matapos inumin ang mga gamot.

“Angelito po sir.” ang tugon naman ni Angelito.

“Sige Angelito, pakisabi kay Manang Ellen na ipaghanda na tayo ng pananghalian.” ang pakiusap ni Robbie kay Angelito.

Matapos ang pananghalian ay niyaya ni Robbie si Angelito na dalhin siya sa kanilang hardin. Noon tuluyang nakita ni Angelito kung gaano kalaki ang bahay nina Robbie at kung gaano kalawak ang hardin sa gilid nito kung saan naroroon din ang isang swimming pool. Nagpapatunay ito ng karangyaang tinatamasa ng pamilya ni Robbie.

“Angelito, paki-describe mo nga ang mga halaman sa hardin. Puno pa ba ng mga bulaklak ang orchids sa malapit sa swimming pool? Hindi pa ba tuyo ang mga dahon ng mga halaman?” ang mga tanong ni Robbie.

Isa-isang binanggit ni Angelito kay Robbie ang bawat nakikita nitong halaman sa hardin. Mayabong pa rin ang mga luntiang halaman dito at halatang alagang-alaga ang mga ito. Yung mga orchids naman ay hitik na hitik sa mga bulaklak na may samut-saring kulay. Napakagandang pagmasdan ang hardin at pinilit ma-describe iyon ni Angelito sa pamamaraang ma-visualize ni Robbie kung gaano nga kaganda ito.

“Salamat Angelito. Sige iwan mo muna ako.” ang pakiusap muli ni Robbie.

Pumasok muli si Angelito sa loob ng bahay at nasalubong nya si Manang Ellen. Mukha namang napakabait ni Manang Ellen kay Angelito. May kadaldalan lamang. Niyaya niya si Angelito sa kusina at doon siya nagsimulang magkwento tungkol kay Robbie. May kakambal pa si Robbie at sila lamang dalawa ang naging anak ng kanilang mga magulang. Nasa college sila noon ng masawi ang kambal ni Robbie ng minsang sumama ito sa mga kaibigan sa pag-akyat nila sa bundok. Madalas kasing wala ang kanilang mga magulang dahil abala sa pag-aasikaso ng mga pag-aari nilang kumpanya. Walang problema sa salapi ang magkapatid kaya naman nagagawa at nabibili nila ang anumang naisin nila. Mabuti naman at kahit ganoon ka-busy ang kanilang mga magulang ay lumaking matino ang magkapatid lalo na si Robbie na nahilig sa art at kalikasan. Fine Arts nga tinapos niyang kurso. Nalaman rin ni Angelito na si Robbie ang tumututok sa hardin ng bahay kaya ganoon ito kaganda. May farm pa daw sila sa Batangas at doon naman nag-aalaga ng sari-saring hayop si Robbie. Naputol ang kwento ni Manang Ellen ng tawagin si Angelito ng isang boy sa bahay dahil pinatatawag daw siya ni Robbie.

Nais na palang magpahinga sa silid si Robbie kaya niya pinatawag si Angelito. Doon na nga rin sa loob ng silid ni Robbie natulog si Angelito ng gabing iyon. Subalit hindi din siya nakatulog ng tuloy-tuloy dahil sa pagpapainom ng gamot kay Robbie ayon sa oras na bilin ng doctor at sa pag-alalay kay Robbie sa pagpunta nito sa toilet. Kinaumagahan ay ang unang pagpapaligo kay Robbie ni Angelito. Syempre hindi pa sya pwedeng full bath. May benda at cast pang iingatan para di mabasa. Maluwag naman ang banyo kaya nalagyan pa ito ng plastic na mauupuan habang isinasagawa ni Angelito ang sponge bath kay Robbie. Hubo’t hubad si Robbie na nakaupo sa plastic na upuan at sa unang pagkakataon ay kitang-kita ni Angelito ang kabuuan ng kanyang katawan. Sa trabaho ni Angelito bilang nurse ay sanay na syang makakita ng ganito.

Kinabukasan ay dumating ang isang malakas na bagyo. Hindi na nailabas ng bahay si Robbie ni Angelito. Nanatili lamang sila sa loob ng bahay. Marahil ay naiinip na si Robbie kaya napagtuunan nya ng pansin ang computer at internet. Pinabuksan niya kay Angelito ang kanyang computer at nag-log on sila sa isang email site. Ipinagkatiwala niya kay Angelito ang kanyang password para mabuksan ang email account niya. As usual, napakaraming spam emails ang pumasok. Pero bago binura ni Angelito ang mga ito ay tinatanong muna nya kay Robbie kung okey lang na burahin iyon. Laking gulat ni Angelito ng may nabasa siyang email na mula sa isang babae na nagngangalang Liza. Puro paghingi ng sorry at patawad ang nilalaman nito.

Hindi muna binanggit ni Angelito kay Robbie ang email na iyon. Sa halip ay naghanap si Angelito ng email na masisiyahan naman si Robbie. Nakakita siya ng ilang email na galing sa mga kaibigan niya na bumabati sa kanya at nananalangin ng agaran niyang paggaling. Sa ilang nabanggit ni Angelito na pinanggalingan ng mga email ay napapangiti si Robbie na tila ba naalala niya ang masasayang sandali nila ng mga taong nagpadala ng email sa kanya. Ayaw masira ni Angelito ang araw ni Robbie dahil lamang sa email na mula sa babaeng nagngangalang Liza. Minabuti na lamang ni Angelito na hindi iyon banggitin kay Robbie. Kahit na nakitaan na ng kaunting saya ang mukha ni Robbie ay hindi pa rin niya nakuhang makipagkwentuhan kay Angelito. Naging palaisipan kay Angelito kung sino nga ba si Liza sa buhay ni Robbie.

Kinahapunan ay bumayo na ang malakas na ulan at hangin na dulot ng bagyo. Si Robbie naman ay pinagpahinga na lamang ni Angelito sa kanyang silid. Si Angelito naman ay nakipagkwentuhan muli kay Manang Ellen. Kay Manang Ellen tuloy naitanong ni Angelito ang tungkol sa babaeng nagngangalang Liza.

“Manang Ellen, sino po ba yung Liza?” ang tanong ni Angelito kay Manang Ellen.

“Saan mo nalaman ang pangalang iyan? Nabanggit ba ni si Sir Robbie sa iyo ang kwento nilang dalawa?” ang mga tanong naman ni Manang Ellen.

“Hindi naman po. Nagbukas po kasi kami ng email ni Robbie at meron pong galing kay Liza. Hindi ko nga po binasa sa kanya iyon kasi po parang malulungkot siya kung babasahin ko pa iyon. Kaya nga po tinatanong ko sa inyo para next time po na mag-open kami ng email nya ay babasahin ko na iyon kung okey lang po.” ang tugon naman ni Angelito.

“Si Liza yung huling girlfriend ni Sir Robbie. Maganda iyon. Model iyon sa isang shampoo commercial. Pero doble-cara yung babaeng iyon. Pinaglalaruan lamang pala niya si Sir Robbie. Mahal na mahal pa naman siya ni Sir Robbie. Ewan ko nga ba kung bakit nagawa pa ni Liza iyon kay sir. Gwapo naman si sir at mayaman pa.” ang kwento ni Manang Ellen.

“Bakit? Ano po bang nangyari?” ang mga tanong na naman ni Angelito.

“Atin-atin lang ito ha. Lesbiana pala yung babaeng iyon. Natuklasan kasi ni sir na yung babaeng kasama ni Liza sa condominium unit na inuupahan niya ay syota pala nya. Front nya lang si Sir para maitago ang tunay na pagkatao niya. Kasi nga gusto din niyang pasukin ang pag-aartista. Sayang ang ganda pa naman niya.” ang patuloy na kwento ni Manang Ellen.

“Ganoon po ba?” ang nasabi na lamang ni Angelito.

“At alam mo ba na yun ang sanhi ng pagkakadisgrasya ni Sir. Dahil sa sama ng loob ay halos gabi-gabi ay naglalasing si Sir. Ayun, isang gabi sa pag-uwi niya ay nabangga niya ang isang truck. Salamat na lamang at nakaligtas siya. Hay naku, marami talagang mapagpanggap na tao. Babaeng- babae nga sa panlabas na anyo. Pero babae din pala ang nagpapatibok ng kanilang puso. Siguro marami din lalaking ganoon. Lalaki sa panlabas na anyo pero kauri din pala nila ang kanilang hanap sa buhay. Hay naku, lalo nilang pinagugulo ang mundo. Si Adan ay para kay Eva at hindi para sa isang pang Adan.” ang patuloy pa ni Manang Ellen.

Mukhang nasapol si Angelito sa huling patutsada ni Manang Ellen. Kilala na ni Angelito ang kanyang pagkatao. Tulad ng nasabi ni Manang Ellen, lalaki nga si Angelito pero lalaki din ang nagpapatibok ng kanyang puso. Subalit kasalanan ba ni Angelito ang maging ganoon. Mas mahirap nga ang kalagayang ito ni Angelito. Ni hindi niya pwedeng sabihin ng agad-agaran sa napupusuan nya ang kanyang damdamin. Baka makatanggap pa sya ng isang malakas na suntok kapag sinabi niya iyon sa lalaking type nya. Pilitin man niyang manligaw ng babae. Pero dadayain lamang niya ang kanyang sarili. Hindi rin siya magiging masaya. Sana nga ay mas lumawak pa ang pang-unawa ng mga tao sa isang tulad ni Liza at ni Angelito. Ito ang mga sumagi sa isipan ni Angelito.

“Hoy, bakit ka napatunganga dyan? Mukhang hanap ka na ni sir.” ang biglang nasabi ni Manang Ellen na pumukaw sa pananahimik ni Angelito.

Bumalik si Angelito sa silid ni Robbie. Gising na nga siya at gusto na naman niyang lumabas ng silid. Nagpahanda siya ng merienda at niyaya niya si Angelito sa mini-theater nila sa bahay. Pinahanap niya sa shelves kay Angelito ang pelikulang “Ghost”. Iyon ang paboritong pelikula ni Robbie. Habang nanonood si Angelito at nakikinig naman si Robbie ay sinabay na rin nila ng pagkain ng merienda. Bago natapos ang palikula ay biglang nasabi ni Robbie na bilib siya sa pagmamahalan ng dalawang bida. Kahit kamatayan ay ayaw nilang bumitaw sa sinumpaang pagmamahalan. Iyon kasi ang nais niyang mangyari sa pagmamahalan nila ng taong mamahalin niya habang buhay.

Kinagabihan ay nagpatuloy pa rin ang malakas na buhos ng ulan at malakas na hagupit ng hangin. Marahil dahil sa ingay na dulot ng bagyo kaya hindi nakuhang makatulog ng maaga si Robbie. Wala naman siyang ibang magawa kaya napilitang siyang makipagkwentuhan kay Angelito. Nagsimula siyang magkwento ng mga masasayang yugto sa kanyang pagbibinata. Natatawa pa nga siya sa mga nagawa niya noong una siyang nanligaw. Hanggang sa dumating sa puntong tanungin niya si Angelito sa karanasan nito sa panliligaw. Wala siyang karanasan sa ganoon at kung magsisinungaling naman si Angelito ay nag-aalangan siya na matutunugan din iyon ni Robbie. Kaya naman minabuti na lamang sabihin ni Angelito ang katotohanan.

“So you’re like Liza. Pero at least you did not lie to me.” ang biglang nasabi ni Robbie na ikinagulat din ni Angelito ang pagbanggit sa pangalang Liza.

“Pasensya na sir kung hindi ko ipinagtapat ang tunay na pagkatao ko noong una pa man.” ang nasabi naman ni Angelito.

“Isang nurse naman ang hiniling ko sa hospital at hindi naman ako nagtanong sa tunay mong pagkatao.” ang nasabi naman ni Robbie. “At least you are honest to me.” ang dugtong pa niya.

“Baka sir ayaw na ninyong paliguan ko kayo nyan.” ang biro ni Angelito kay Robbie.

“Teka, ilang beses mo na ba akong napaliguan. I remember halos hindi mo hinahawakan ng husto ang junior ko. Nahihiya ka ano? Kaya pala.” ang biro ni Robbie kay Angelito sabay tawa ng malakas.

“Sir naman. Sanay na po akong makakita at makahawak ng ganyan. Wala pong malisya sa akin iyon. Trabaho lang po iyon.” ang nasabi naman ni Angelito.

“Don’t worry, ikaw pa rin ang gagawa nun hanggang sa kaya ko ng mag-isa sa banyo. Anyway, wala na naman akong maitatago pa sa iyo. Nakita at nahawakan mo na ang lahat sa akin.” ang pabirong nasabi na naman ni Robbie.

Mukhang napagaan ni Angelito ang kalooban ni Robbie sa pagtatapat ng tunay niyang pagkatao. Kaya naman naikwento na rin ni Angelito ang mga nakatutuwang karanasan niya sa mga naging crush niya noong simulang matuklasan niya na nagkakagusto siya sa kapwa niya. Tuwang tuwa naman si Robbie sa mga narinig niyang kwento ni Angelito. Marahil ay iyon ang unang mga kwentong nalaman ni Robbie tungkol sa di straight na lalaki. Hanggang sa makaramdam na ng antok ang dalawa.

Kinabukasan ay tumila na ulan at wala na rin ang malakas na hangin. Nang pasukin nina Robbie at Angelito ang banyo ay malakas na tawanan ang narinig mula sa dalawa.

“Don’t rape me ha.” ang biro ni Robbie kay Angelito habang hinuhubad ni Angelito ang lahat ng saplot ni Robbie.

“Sir naman. Hindi ko kayang gawin sa inyo yun. Hindi ko kayo type.” ang biro naman ni Angelito.

Nagpatuloy pa ang biruan ng dalawa hanggang matapos paliguan ni Angelito si Robbie. Matapos ding makaligo ni Angelito ay sinabayan na rin niya si Robbie sa pagkain nito ng almusal. Tulad ng nakagawian ni Robbie, nagyaya na naman siya sa hardin. Laking gulat ni Angelito ng makita ang itsura nito matapos hagupitin ng bagyo. Sira na ang mga magagandang bulaklak ng orchids. Putol-putol na ang mga sanga ng mga luntiang halaman. Hindi na ito tulad ng dati nang huling punta nila doon ni Robbie. Subalit ayaw niyang magdulot ito ng lungkot kay Robbie. Kaya naman ng pina-describe muli ito sa kanya ni Robbie ay ang yun pa ring magandang anyo nito ang binanggit ni Angelito kay Robbie.

“Buti naman at hindi sila gaanong naapektuhan ng bagyo.” ang nabanggit ni Robbie.

Hindi na nakaimik si Angelito. Alam niya na isang kasinungalingan lamang ang mga nabanggit niya kay Robbie. Iniba na lamang niya ang kwentuhan upang hindi na siya muling usisain sa detalye pa ng kasalukuyang itsuran ng hardin. Nagkwento muli ng masasaya niyang karanasan si Angelito tungkol sa mga ginagawa niya kapag nagkaka-crush siya sa isang lalaki at kung paano siya kutyain ng mga taong nakakaalam ng kanyang tunay na pagkatao. Kahit masasakit iyon sa buhay ni Angelito ay ginawa pa rin niya itong katatawanan upang mapasaya si Robbie. Bentaheng-bentahe naman ang mga kwento ni Angelito. Nakuha nitong mapatawa si Robbie. Ang mga kasambahay ni Robbie naman ay nasiyahan din sa muli nilang pagkakadinig ng mga halakhak ni Robbie. Matagal na rin nilang na-miss iyon buhat ng maghiwalay sina Robbie at ang kayang girlfriend na si Liza.

Ganoon na nga naging daily routine ng pasyente at ng nurse. Subalit sa tuwing magpapahinga sa araw si Robbie ay abala naman si Angelito na tulungan ang mga boy na isaayos muli ang hardin upang kapag muling makakakita si Robbie ay muli nitong makikita ang dating magandang hardin na alaga niya bago pa siya naaksidente. Makalipas ang ilang araw kahit papaano ay medyo nakitaan na ng pagbabago ang hardin na iyon. Dahil na rin sa pangangalaga ni Angelito ay may pag-asa na itong manumbalik sa dati nitong ayos. Ganoon din naman si Robbie. Hindi man siya makalakad at makakita pa ay naging masiyahin na siya.

Subalit isang araw ay kapansin-pansin ang lungkot ni Robbie na hindi nakaligtas sa pag-uusisa ni Angelito.

“Sir, ano pong problema? May nararamdaman po ba kayong sakit sa katawan?” ang mga tanong ni Angelito.

“Okey lang ako. Naalala ko lang yung dati kong girlfriend na si Liza. Second year anniversary sana namin ngayon. Kaya lang……” ang tugon ni Robbie na tila hindi na niya maituloy na sabihin.

“Kaya lang po ano?” ang tanong muli ni Angelito na tila ba hindi nito alam ang tungkol kay Liza.

“Ah wala. Kalimutan na natin siya. Dahil sa iyo naiintindihan ko na kung bakit niya itinago sa akin ang kanyang tunay na pagkatao. Sana mas maligaya na sya ngayon.” ang nasabi na lamang ni Robbie.

“Hindi ko kayo maintindihan sir.” ang nasabi naman ni Angelito kahit alam na niya ang ibig sabihin ni Robbie.

Marahil sa mga kwento ni Angelito kay Robbie tungkol sa mga frustrations nito sa larangan ng pag-ibig kahit ginawa niya itong katatawanang kwento ay nakapulot din pala dito ng aral si Robbie. Upang hindi na malungkot si Robbie ay muli siyang nagkwento na naman ng kakatwang karanasan din ng mga kaibigan na katulad niya. Madali naman nabago ang mood ni Robbie ng marinig ang mga kwentong iyon. Tila ba nalimutan niya ang anibersaryo nila ng dati niyang kasintahan.

Dumating ang araw ng check up ni Robbie sa hospital. Sa araw na iyon malalaman kung makakakita pa si Robbie. Maaga pa lamang at nakagayak na sina Robbie at Angelito. Positibo silang dalawa na maganda ang magiging balita ng doctor. Maaga din silang nakarating sa hospital. Subalit parang nagunaw ang mundo ni Robbie ng malaman ang resulta ng examination ng doctor sa kanyang mga mata. Ang pinsala sa mga mata nito ay hindi na tuluyang naghilom. Kapag hindi naisagawa ang eye transplant sa madaling panahon ay tuluyan ng hindi masisilayan ni Robbie ang liwanag. Si Angelito man ay labis na dinamdam ang balitang iyon. Hindi niya napigilan ang pagluha na hindi nakaligtas na pandamdam ni Robbie.

“Hoy, bakit ka umiiyak dyan? Hindi naman ikaw ang hindi na muling makakakita. It’s alright with me. Maybe this is my fate. Anyway, there’s still hope. Malay natin bukas o sa makalawa meron ng eye donor sa akin. Cheer up my friend.” ang mga sinabi ni Robbie kay Angelito.

“Sana nga sir.” ang tanging nasabi ni Angelito.

Simula ng araw na iyon ay naging abala si Angelito sa pagkontak ng mga foundation o organization na nag-aasikaso sa eye donation sa tuwing nagpapahinga si Robbie. Pati siya ay pumirma na rin ng application sa mga foundation na nakontak niya at sumasang-ayon din siya sa pagdo-donate ng mga mata niya kapag may sakunang nangyari sa kanya. Subalit ilang araw na ang nakalilipas ay hindi pa rin pinapalad si Angelito. Hindi naman nakitaan ng pag-aalala si Robbie sa kanyang napipintong kalagayang panghabang-buhay na pagkabulag. Naging masaya siya sa pangangalaga ni Angelito.

Subalit isang araw ay laking gulat ni Angelito ng may biglang hiniling sa kanya si Robbie.

“Can you kiss me sa lips?” ang hiling ni Robbie kay Angelito.

“Sir naman. Wala pong ganyanan.” ang biglang nasabi ni Angelito.

“Sige na. Sawa ka ng mahawakan ang junior ko kaya kiss na lang. Hindi mo pa kasi ako nahahalikan.” ang pabirong nasabi ni Robbie kay Angelito.

“Sir, binibiro nyo naman ako. Sige po kapag pinatulan ko kayo baka magsisi pa kayo.” ang biro naman ni Angelito kay Robbie.

“No problem sa akin yan. Basta ba mamahalin mo ako hanggang kamatayan.” ang nasabi naman ni Robbie. “Yun bang tulad sa pelikulang Ghost. Di ba yun ang wagas na pagmamahalan. Ang sarap yata ng ganoon.” ang dugtong pa si Robbie.

“Totoo ba yan sir. Baka maniwala ako sa iyo.” ang nasabi naman ni Angelito.

“Mukha ba akong nagbibiro?” ang tanong naman ni Robbie.

“Sige na nga sir.” ang nasabi naman ni Angelito at nilapitan niya si Robbie upang halikan na ito.

“Hep, hep, hep. Bago mo ako halikan, please lang huwag mo na akong tawaging sir.” ang pakiusap naman ni Robbie. “Robbie na lang ang itawag mo sa akin at ikaw naman ay tatawaging kong Angel. Para kasing isang musmos ang pangalang Angelito. Eh ang tanda tanda mo na.” ang dugtong pa ni Robbie.

Smack lamang sa labi ang halik ni Angelito kay Robbie. Subalit humiling pa siya ng isa pang halik at sa pangalawang halik ay naiyapos ni Robbie si Angelito upang mas maging matagalan ang kanilang halikan. Tuwang tuwa si Angelito sa mga pangyayari. Tila ba nananaginip pa rin siya at hindi makapaniwala sa ginawa at nasabi sa kanya ni Robbie. Mas lalo naman naging pursigido si Angelito na makahanap ng donor ni Robbie dahil sa namumuong relasyon nila ni Robbie.

Isang araw ay kinailangan niyang magpunta mismo sa opisina ng isang foundation upang maisumite ang lahat ng papeles na kailangan pa dahil si Robbie na ang makakatanggap ng donation kapag may available donor na. Tuwang tuwa naman si Angelito sa magandang balita na iyon. Kaya naman ng matapos ang pakay niya sa opisinang iyon ay nagmadali siyang umuwi sa bahay ni Robbie. Nasa taxi siya noon at tuwang tuwa sa pagmumuni-muni ng magiging reaction ni Robbie kung maririnig ang magandang balitang dala niya. Nang biglang isang malakas na kalabog ang nagmula sa likurang bahagi ng taxi at nasundan pa ito ng kalabog din sa harapan. Naipit ang taxing sinasakyan ni Angelito ng isang bus sa likuran at isa pang kotse sa harapan.

Makalipas ang mahigit isang buwan ay nagtungo si Robbie sa isang memorial park.

“Salamat sa kabaitang ipinadama mo sa akin, sa pagkalinga mo noong kailangan kong magpagaling ng karamdaman ko sa aking physical na katawan at karamdaman sa puso na rin. Salamat sa hindi mo pagbibigay sa aking ng lungkot sa mga sandaling naghihirap na ang aking damdamin. Salamat sa mga masasayang kwento na nakapagbigay sa akin ng ibang pananaw sa buhay. Higit sa lahat, salamat sa muli kong pagsilay sa magagandang tanawin sa pamamagitan ng mga matang kaloob mo sa akin na nagbigay muli ng liwanag sa aking buhay. Salamat Angel. Alam ko nakikita mo ako ngayon at naririnig. Alam ko hindi pa huli upang sabihin ko ito sa iyo na sa madaling panahon nating pagkakakilala ay natutunan na kitang mahalin. Ewan ko kung bakit ako nakaramdam ng ganito. I love you, Angel. Bye. See you in heaven.” ang mga pangungusap na binitiwan ni Robbie sa isang puntod sa kanyang harapan.

- W A K A S -

“Mama, ito na po ba ang bago nating bahay?” ang naitanong ni Jorge sa kanyang ina sa pagbaba nila sa kotse sa harap ng isang bago at malaking bahay.

“Oo anak. Ito yung nabili namin ng Papa mo bago siya bumalik sa Dubai.” ang sagot naman ng ina ni Jorge.

Sinalubong sila ng Administrator ng subdivision na iyon at bahagyang pinaliwanagan sa mga house rules ng subdivision na iyon. Si Jorge naman ay sabik na sabik na mapasok ang loob ng bahay. Kaya naman iniwan niya ang ina sa pakikipag-usap sa Administrator. Ilang minuto pa ay dumating na ang truck na kung saan lulan ang lahat ng mga kasangkapan nina Jorge. Isa-isang ibinaba ang mga ito at ipinuwesto sa loob ng bahay. Tanghali na ng maibaba ang lahat ng kanilang kasangkapan kaya naman inutusan si Jorge ng kanyang ina na sumaglit sandali sa malapit ng fastfood para may makain sila pati na rin ang mga trabahador na nag-aayos ng kanilang gamit. Gamit ang kanilang kotse ay madaling nakabalik si Jorge dala-dala ang pagkaing pinabili ng kanyang ina.

Natapos ang maghapon na hindi pa rin tapos sina Jorge sa pagtatanggal sa kahon ng kanilang mga gamit kasama ang kanilang katulong at dalawa pang pansamatalang inupahan ng ina ni Jorge para makatulong sa pag-aayos ng bago nilang bahay. Matapos ang hapunan ay hindi na nakataagal si Jorge sa pagtulong sa pag-aayos ng bahay. Dahil sa pagod at sa pananabik na rin na magamit ang kanyang bagong silid na una niyang inayos sa kanilang pagdating ay agad ng natulog si Jorge. Nang magising si Jorge ay muli niyang natunghayan ang pag-aayos ng kanyang ina at ng kanilang katulong sa pagkakabit ng mga kurtina.

“Ma, hindi ba kayo natulog? Ang aga-aga pa ay pag-aayos na naman ang inaatupag nyo.” ang tanong ni Jorge.

“Natulog naman kami ni Eva. Pagpasok mo sa silid ay nagpaalam na yung dalawang inupahan ko para mag-ayos. Tapos natulog na rin ako at si Eva.” ang tugon naman ng kanyang ina.

“Bakit naman ang aga mong magising? Eh madilim-dilim pa naman.” ang pagtataka ng ina ni Jorge.

“Wala lang po. Gusto ko lang mag-jogging. Wala pa akong alam na malapit na gym dito kaya jogging na lang muna ako ng hidi ako tumaba tulad ni Papa.” ang tugon naman ni Jorge.

“Ikaw bata ka. Kinutya mo na naman ang katabaan ng Papa mo.” ang nasabi naman ng ina ni Jorge.

Matapos makapag-banyo at makapagpalit ng damit na pang-jogging ay nagpaalam na si Jorge sa ina nito.

“Ma, sige po. Bago lumiwanag ay nakabalik na po ako.” ang paalam ni Jorge.

“Mag-ingat ka iho. Hindi mo pa kabisado ang subdivision. Huwag na huwag kang lalabas ng gate ng subdivision.” ang bilin ng ina bago tuluyang lumabas si Jorge.

Exclusive ang subdivision na iyo sa isang bayan sa Laguna. Malalaki ang mga naitayo ng bahay na mangilan-ngilan pa lamang. Maayos ang mga kalsada na natataniman ng maliliit pang punong-kahoy sa gilid nito. Ganadong-ganado naman si Jorge na mag-jogging dahil bukod sa walang pollution ay napakatahimik ng lugar at secured ang pakiramdam niya dahil sa ilaw sa mga poste. Nag-paikot-ikot siya sa loob ng subdivision hanggang sa hindi na niya matandaan ang pabalik sa kanilang bahay. Nagpatuloy lamang siya sa pagjojogging hanggang sa makakita siya sa di kalayuan ang isang guard house sa tabi ng isang gate.

Hindi iyon ang gate na pinasukan nila. Dahil tila hindi pa maayos ang pagkakagawa dito. Minabuti pa rin niyang lapitan ito upang maitanong man lamang sa nagbabantay na guard ang daan pabalik sa bahay nila. Sa paglapit niya doon ay napansin niya ang dalawang lalaki na naliligo sa tabi ng guard house. Hindi na sana tutuloy si Jorge dahil napansin niya na pawang naka-brief lamang ang dalawang lalaki. Subalit napansin na siya ng isa sa mga lalaki. Kaya naman nagpatuloy na lamang siya sa paglapit sa guard house.

“Sir, pwede po bang magtanong?” ang bungad ni Jorge na noo’y kaharap na ng malapitan ang dalawang lalaking naliligo.

“Ano yun iho?” ang naitanong ng mas nakakatandang lalaki na mas lumapit sa kanya.

“Medyo nalito po ako sa mga kalye ng subdivision. Saan po yung street na tumbok ng main gate. Hindi ko alam ang street name pero alam ko na tumbok iyon ng main gate.” ang tanong ni Jorge.

“Kayo ba yung lumipat kahapon lamang?” ang tanong ng nakatatandang lalaki.

“Opo. Kami nga po. Kaya nga po di ko na matandaan saan ang daan pabalik sa amin.” ang tugon naman ni Jorge ng sa mga sandaling iyon ay hindi napigilan na sulyapan ang nakabukol sa harapan ng kausap niya.

Parang balewala lamang ito sa kanyang kausap na humarap sa ibang tao na halos kitang-kita na ang kanyang sandata na naaaninag sa basang brief niya. Habang ibinibigay ang tamang direksyon kay Jorge ay hindi din naiwasan ni Jorge na mabaling ang kanyang paningin sa isang pang lalaki na patuloy pa rin sa pagligo. Mas bata ito ng di hamak sa kausap niyang lalaki at mas may itsura pa. Di rin nakaligtas sa mga mata ni Jorge na sipating ang nakabukol sa harapan ng brief ng nakababatang lalaking iyon.

Napansin siya ng lalaking ito. Sa halip na tumalikod kay Jorge ay nangiti lamang ito at mas lumapit kina Jorge. Kinabahan si Jorge sa paglapit ng lalaking ito kaya naman hindi pa tapos maibigay sa kanya ang kumpletong direksyon ay nagpaalam na siya. Hindi na jogging ang kanyang ginawa papalayo kung medyo mabilis ng takbo. Hindi na siya lumingon pa upang makita ang reaksyon ng dalawa.

Kahit papaano ay nakabalik din siya sa kanilang bahay. Matapos makaligo at makakain ng almusal ay muli siyang tumulong sa pag-aayos ng kanilang sari-saring kasangkapang pangkusina at panghapagkainan. Nang nagpahinga siyang saglit sa kanyang silid ay muling nanumbalik ang nangyari sa kanya ng umagang iyon. Hindi niya maintindihan kung bakit ganoon na lamang ang kanyang naramdaman ng makakita siya ng mga naka-brief na lalaki at kung bakit parang kainteresado siyang makita ang nakabukol sa brief ng dalawang lalaking nakita niyang naliligo.

Lumaki kasi si Jorge na halos walang nakakasamang matandang lalaki sa kanilang bahay. Ang ama niya ay nakagisnan na lamang niyang pabalik-balik sa abroad. Halos kada dalawang taon lamang niya ito nakakapiling sa maikling panahon din lamang. Tanging ang kanyang ina ang laging nasa tabi niya. Hindi din nakahiligan ni Jorge ang bumarkada sa lalaki man o sa babae. Computer games ang nakahiligan niya dahil sa simula ng magkaisip siya ay sari-saring computer games ang ibinibili sa kanya ng kanyang ama. Nang tumungtong lamang siya sa college ay nagsimula ang hilig niya sa sports at pagpunta sa gym. Medyo chubby kasi siya noong high school. Kaya naisipan niyang pagandahin ang katawan niya upang di sya matulad sa kanyang ama. Alam kasi niya na lahi sila ng tabain.

Naputol lamang ang pagmumuni-muni niya kung bakit ganoon ang kayang iginawi ng makakita siya ng dalawang lalaki na ang tanging suot ay brief nang tawagin na siya ng kanyang ina upang kumain na ng pananghalian. Noon niya namalayan na matagal-tagal na rin pala siyang nagmumuni-muni sa loob ng kanyang silid.

Kinahapunan ay nagpasya muling lumabas ng bahay si Jorge upang tuluyan na niyang makabisado ang kanilang subdivision. Naenganyo kasi siyang lumabas ng medyo kumulimlim na panahon at medyo mahangin pa. Nang makaramdam si Jorge ng gutom ay nagpasya siyang lumabas sa may main gate ng subdivision upang makakain sa isang malapit ng fastfood doon. Sa pagdaan niya sa gate ay laking gulat niya ng mamukhaan niya ang guard na nagbabantay doon at ganoon din naman ang guard na iyon sa kanya. Yung guard na iyon ay yung mas nakababatang lalaki na nakita niyang naliligo na naka-brief lamang.

“Magandang hapon bosing.” ang bati ng guard sa kanya.

“Magandang hapon din.” ang sagot naman ni Jorge na di nagpahalata na nahihiya siya sa guard na iyon.

“Baka maligaw ka muli dyan sa labas. Alam mo ba ang pupuntahan mo?” ang tanong ng guard sa kanya.

“Oo naman. Dyan lang ako sa kabila ng daan. Kakain lang ng burger.” ang naging tugon ni Jorge.

“Ganoon ba. Ingat lang sa pagtawid bosing. Madaming pasaway ng driver ng bus at jeep na dumadaan dyan.” ang paalala ng guard kay Jorge.

“Salamat.” ang tanging naisagot ni Jorge.

Dali-daling tumawid ng daan si Jorge at pumasok sa loob ng fastfood. Matapos maka-order ng pagkain ay umupo siya sa mesa na natatanaw niya ang gate ng subdivision. Di niya malaman kung bakit parang nais niyang makita ang guard na iyon. Napansin ni Jorge na sandya yatang magalang ang guard na iyon dahil lahat ng dumadaan ay kinakausap niya at kinakausap naman siya ng mga binabati niya na may mga ngiti sa kanilang pisngi. Kaya naman sa kanyang pagbalik ay binilihan niya ang guard na ito ng burger at softdrinks.

“Salamat bosing.” ang nasabi ng guard ng iabot niya ang binili niya.

“Walang ano man. Kumain ka muna ng hindi ka mapagod agad sa pagbukas mo ng gate sa pagpasok at paglabas ng mga nakatira dito.” ang nasabi naman ni Jorge.

“Okey lang yun. Trabaho ko naman yun. Ako pala si Albert. Pasensya ka na sa ayos namin ng makita mo kami ni Chief na naliligo. Wala naman talagang dumadaan sa gate na iyon kaya doon na kami naliligo.” ang nasabi naman ni guard kay Jorge.

“Oo nga eh. Bakit wala ba kayong palikuran dito?” ang tanong naman ni Albert.

“Meron naman dito sa main gate kaya lang malayo ito sa quarters namin. Meron din sa quarters namin pero madalas walang tubig. Yung guard house doon sa kabilang gate malapit ang quarters namin at malakas doon ang tubig. Ayaw na naming mag-igib pa ng tubig upang dalhin sa quarters namin kaya doon na lang kami naliligo. Dahil wala naman dumadaan doon at wala pang bahay na malapit doon, kaya wala naman makakapansin sa paliligo namin doon.” ang paliwanag naman ni Albert.

“Sige uwi na muna ako.” ang paalam ni Jorge kay Albert.

“Magjojogging ka ba uli bukas? Bukas kasi doon uli ako maliligo at ako lang mag-isa. Day-off ni chief bukas na lagi kong kasama sa pagligo.” ang biglang naitanong at nasabi ni Albert na para bang may ibang ibig iparating kay Jorge.

Hindi na nakasagot si Jorge. Nangiti na lamang siya kay Albert at umalis na rin siya agad papauwi sa kanila. Nang gabing iyon ay halos hindi makatulog si Jorge. Hindi niya matanto kung bakit ganoon ang huling nabanggit ni Albert at kung ano ang tunay na pakay ng guard sa kanya. Maaga pa ay nagising na si Jorge. Subalit hinintay lamang niya ang tamang oras ng pag-alis niya sa kanilang bahay upang sa pagdating niya sa guardhouse sa kabilang gate ay yung oras din na narating niya iyon noong nakaraang umaga. Ewan ni Jorge kung bakit niya gagawin muli iyon. Hindi niya matanto kung ano ang mangyayari pagdating niya doon. Timing nga ang pagdating ni Jorge sa guardhouse na iyon.

“O nandyan ka na pala.” ang bungad ni Albert na makitang paparating si Jorge.

Tama nga si Albert. Nag-iisa lamang siya na naliligo. Tulad ng dati, naka-puting brief itong naliligo. Nakailang buhos na rin ng tubig si Albert bago makarating si Jorge. Kaya naman basang basa na ang kanyang brief na kung saan bakat na bakat ang kabuuan ng kanyang alaga.

“Maupo ka muna dyan.” ang alok ni Albert kay Jorge na tila pinaghandaan ang pagbabalik ni Jorge dahil sa inihandang plastic na upuan.

“Salamat.” ang tanging nasabi ni Jorge.

Naupo si Jorge sa upuan at si Albert naman ay nagpatuloy sa paliligo sa harapan ni Jorge. Kitang-kita ni Jorge ang lahat ng ginagawa ni Albert. Ganoon pa man ay patuloy pa rin sa pakikipag-usap at pagtatanong si Albert kay Jorge. Medyo kabado na si Jorge ng mga oras na iyon. Kaya maiikli lamang ang kanyang mga naging tugon sa bawat katanungan ni Albert. Hanggang sa tanungin siya ni Albert ng isang katanungan na hindi niya inaasahan.

“Gusto mo bang tikman ito?” ang tanong ni Albert kay Jorge sabay sapo sa kayang bakat ng alaga sa kanyang brief.

“Ah…….eh……. Anong ibig mong sabihin?” ang tanong ni Jorge na tila di alam ang kahulugan ng tanong ni Albert.

“Itong alaga ko. Gusto mo bang makita, o mahawakan o matikman kaya?” ang tanong muli ni Albert.

Namutla ng todo si Jorge at di malaman kung ano ang isasagot.

“Ito Jorge o.” ang muling nasabi ni Albert at bahagya niyang inilabas ang kanyang alaga sa kanyang brief.

Mas lalong hindi nakasagot si Jorge. Napatingin na lamang siya sa itinuturong alaga ni Albert.

“Sandali lang at tatapusin ko muna ang paliligo ko. Dyan tayo sa loob ng guardhouse ng walang makakita sa atin.” ang dugtong pa ni Albert.

Nagpatuloy si Albert sa paliligo. Nang matapos na siya ay niyaya niya si Jorge na pumasok sa loob ng guardhouse.

“Mukhang first time mo ah.” ang biglang nasabi ni Albert kay Jorge ng mapansin niya na kabadong-kabado ito sa pagpasok nila sa loob ng guardhouse.

Hindi pa rin nakasagot si Jorge.

“Huwag kang mag-alalala. Tuturuan ka ng iyong instinct kapag naroroon ka na sa akto.” ang nasabi ni Albert.

Hinubad ni Albert ang kanyang basang brief at pinunasan ng tuwalya ang kanyang buong katawan. Nang matapos na siyang magpunas ng katawan ay sinabihan na nya si Jorge na game na.

“Anong game na?” ang inosenteng tanong ni Jorge.

“Pwede mo ng laruin ang junior ko.” ang maikling nasabi ni Albert.

“Ano?” ang tanong ni Jorge na animo’y hindi alam ang pakahulgan ni Albert.

“Sige na. Huwag ka ng mahihiya. Libre lang ako. Mas masarap na ang ganoon kaysa magmaryang-palad pa ako.” ang pakiusap ni Albert.

Umupo si Jorge sa upuan at tumapat naman sa kanya si Albert. Itinutok ni Albert ang kanyang alaga sa mukha ni Jorge. Si Jorge naman ay unti-unting ibinuka ang bibig at pinapasok ang alaga ni Albert. Sa simula ng pagpasok nito ay maliit at malambot pa ito. Subalit ng makailang ulit ng naglabas-pasok iyon sa bibig ni Jorge ay tumigas na ito at lumaki ng mahigit anim na pulgada. Sarap na sarap si Albert ng mga sandaling naglalabas-pasok ang kanyang sandata sa bibig ni Jorge. Samantalang si Jorge ay noon lamang niya naramdaman ang kayang pagkakagusto sa ginagawa niyang iyon. Tama nga si Albert. Yung instinct ni Jorge ang nagtuturo sa kanya ng dapat niyang gawin.

“Ang sarap ng bibig mo Jorge………. Ahhhhhhh………. Ang sarap kantutin……… Ahhhhhhhhh………….Ohhhhhhhh……….. “ ang mga katagang paulit-ulit binibigkas ni Albert sa paglabas-pasok ng kanyang sandata sa bibig ni Jorge.

Halos umabot ng bente minuto na naglabas-pasok ang sandata ni Albert sa bibig ni Jorge bago tuluyang bumulwak ang napakaraming katas mula sa naninigas na alaga ni Albert. Si Jorge naman ay nabigla din sa pagputok ng katas ni Albert. Agad niyang iniluwa ang alaga ni Jorge at idinura din niya ang katas na pumasok sa loob ng kanyang bibig.

“First time mo nga.” ang biglang nasabi ni Albert kay Jorge ng makita niya ang biglang pagdura ni Jorge ng tamod niya sabay tawa ng malakas.

“Pasensya na. Hindi ko talaga alam gawin yun.” ang nasabi na lamang ni Jorge na tila nahihiya pa rin kay Albert.

“Huwag kang mag-alalala. Uulit-ulitin pa natin ito kapag libre tayong dalawa at wala si Chief.” ang nasabi naman ni Albert. “Para matuto ka at mas mapaligaya mo pa ako.” ang dugtong pa ni Albert.

Hindi pa nakakabihis si Albert ay agad ng nagpaalam si Jorge baon ang una niyang karanasan sa kapwa lalaki na isang taga-bigay ng seguridad sa mga tao at sa mga ari-arian sa kanilang subdivision na kilala din natin sa tawag na JAGUAR.

- Abangan ang susunod na Jaguar Adventure ni Jorge -