Kambal na Ligaya By: Lito Magaan na magaan ang aking pakiramdam simula ng mangyari iyon. Masigla ako sa aking trabaho, walang reklamo ...
Kambal na Ligaya
By: Lito
Magaan na magaan ang aking pakiramdam simula ng mangyari iyon. Masigla ako sa aking trabaho, walang reklamo kahit pa matambakan ng ginagawa.
Para na ngang nanliligaw sa akin si Dylan, tuwing umaga ay babatiin ako ng “Good Morning at kung oras ng pagkain ay magtatanong kung kumain na ako.”
Araw araw ay nakakatanggap din ako sa kanya ng isang pulang rosas na personal niyang ibinibigay sa akin sa opisina. Kinikilig naman ang mga katrabaho ko. Huwag na raw akong magpakipot at sagutin ko na raw dahil sinasabi kong hindi pa kami, na totoo naman. Kapag nagtatanong naman kung may nangyari na ay “No Comment” ang aking tugon.
Magdadalawang lingo na ng simulan niya akong ligawan, dinadalaw din niya ako sa bahay pero wala munang contact hehehe. Dahilan ko ay hanggang hindi pa kami ay wala muna, tutal naman ay naka advance na siya hehehe. Okay lang naman daw at may maria naman daw siya.
Minsan isang gabi ay nagvideo chat kami ni Dylan. Naka make up at lipstick ako noon. Sinubukan ko uling magpraktis kasi sa pag-make-up, gusto kong gayahin si Paolo hehehe, joke lang naman, hindi ko kaya. Hangang hanga siya sa ganda ko. Sana raw, pagdalaw niya sa Lingo, ay ganito ang ayos ko. Ipapasyal daw niya ako. Nginitian ko siya, hindi naman ako tumanggi o pumayag.
Dumating ang Lingo, ready na naman ako dahil susunduin daw niya ako ng 10AM. Isinuot ako ang binili kong maiksing strap dress na hapit sa aking katawan, nagmukha talaga akong isang tunay na babae.
Sakto sa oras naman siyang dumating. Ayan na naman siya at walang kakurap kurap ang matang tinitigan ako.
“Ang gandga ganda talaga ng babe ko, nag wig pa talaga. Hindi ka makikilala sa labas, maniwala ka. Hindi nga kita kaagad nakilala eh. Kaya lang ay motor lang ang dala ko at hindi kotse, kaya mo bang umangkas ng pasaklang?” pag-aalala ni Dylan.
“Dalagang Filipina ako, ano ka ba. Syempre upong binibini, pa side.” Sagot ko sa boses babae.”
“Gusto na kitang ipakilala sa parents ko, sasabihin ko na ikaw ang magiging ina ng anak ko.”
“Sira ulo to. Mabubuntis ba ako, tumigil ka nga.”
Naglakad muna ako papuntang karsada. Mabuti at wala masyadong naka tambay. Umangkas na ako, nakita ko pa si Makoy ng umandar na ang motor.
“Si Vernie yun ah.” Nadinig ko pang sabi ni Makoy.
Mahaba haba rin ang aming tinakbo, dinala niya ako sa isang Japanese garden na papaakyat sa bundok. Maganda ang tanawin, isa pala itong parang libingan o memorial park para sa mga sundalong Hapon na namatay noong gyera.
Kumuha kami ng video at mga larawan. Selfie baga, palagi pang nakaakbay sa akin at huwag ka, sa tuwing may titingin sa aking binata ay hinahatak kaagad ako. Nagseselos. Naniwala na tuloy ako na maganda ako at walang makapagsabi na isa akong bading dahil pati boses ko ay sa babae. Normal na babae ang kilos ko at hindi pilit.
Nagugutom na raw si Dylan dahil hindi siya nakapag-almusal. Babalikan na lang daw namin ang lugar na ito at kakain daw muna kami. Doon niya ako dinala sa mas mataas na Lugar, sa Caliraya Lake. Maganda rin ang lugar at man made lake lang pala ito na nasa pagitan ng dalawang bundok. Maraming magagandang resort, na sabi niya ay pagiipunan niya para mag overnight kami roon minsan.
Selfie muna syempre bago kami kumain sa isang restaurant doon. Matagal tagal pa kaming nag-stay doon pagkatapos kumain, mag four na ng kamiy bumalik uli sa Japanese Garden. 5PM na kami bumalik sa aming baranggay.
Nasa gate na kami ng may sumigaw ng Vernie. Hindi ko naman pinansin iyon dahil sa hindi naman ako si Vernie. Nakapasok na kami ng muling may sumigaw.
“Vernie, sandali lang. Suplado mo naman ngayon ah.” Wika ng sumigaw na nakilala ko na si Makoy.
“Si Makoy iyon, ikaw yata ang tinatawag.” Mahinang wika ni Dylan.
Nilingon ko siya. Si Makoy nga. “Makoy, ikaw pala, ano atin?” Bati ko. Naalala ko nga pala na Vernie ang pakilala ko sa kanila dahil hindi nila ako namukhaan na si Ben din.
“Wala lang, nakita lang kita pati kangina ng umalis kayo. Saan kayo galing. Hindi ka namamansin ah.” Tugon niya na may bahid ng sumbat. Alam kong biro lang din iyon.
“Ito naman, hindi lang kita kaagad nakita. Gusto mong pumasok muna?”
“Hindi na, mamaya tambay ka naman sa river control, isama mo ang BF mo, Dylan di ba?”
“Sige, nariyan na ba sila.”
“Naroon na si Orly at Ronron, hindi mo pa kilala yun, barkada din namin. Sabihan mo rin si Kuya Ben na bumaba rin.”
Umalis na rin siya dahil may bibilhin lang daw para sa ina.
“Sino yung Vernie na tinawag niya, ikaw ba rin yun?” Usisa ni Dylan
“Oo. Noon una akong mag-ayos babae ay nakitambay ako sa kanila. Hindi nila talaga ako nakilala at ang pakilala ko ay Vernie hahaha. Ang lalabo ng mata kasi. Hindi muna ako nagpakilala, gusto ko pa silang lokohin hahaha. Baba tayo ha, magpapakilala na ako. Baka ligawan pa nila ako hehehe.”
“Dapat lang ano, may makakaribal pa ako ay boyfriend na ang pakilala mo sa akin.”
Bago kami bumaba ay sumilip muna ako sa terrace. Nadinig ko pa na binabalita na ni Makoy na narito si Vernie at sinabihan na bumaba.
“Talaga! Masisilayan ko na naman ang magandang dilag na liligawan ko hehehe.” Si Ivan yun. Kung alam lang niya na ilang beses na niyang nayari ang akala nila ay si Vernie na tunay hahaha.
Bumaba na kami ni Dylan. Naroon na nga ang apat na sina Makoy, Orly, Ronron at Ivan. As usual, wala si Jomar.
“Kumpleto pala kayo ah, anong meron at parang nagkakatuwaan kayo ngayon.” Bati ko sa kanila.
“Wow! Ang ganda ganda nga. Ako nga pala si Ronron, ang iyong lingkod.” Pakilala ni Ronron.
“Epal naman ito. Wala naman. Gusto lang namin kumain ng fried siomai, nagpaluto kami kay Jomar. Hintayin mo na para matikman mo rin.” Wika ni Makoy.
“Softdrinks ba ang binili mo ng makita kita kangina.” - ako
“Sinabay ko lang, may pinabili kasi sa akin si Nanay.” Tugon ni Makoy. “Ayan na pala si Jomar, dala na ang order natin.”
Para akong kinabahan nang makita ko si Jomar. Iba kasi ang tingin niya sa akin. Alam na niyang ako rin si Ben. Ayaw kong mabisto ako ng barkada ng dahil sa kanya. Gusto kong ako ang magsabi na totoo sa kanila.
Inabot ni Jomar ang plastic ng pagkain kay Orly. Masama talaga ang titig sa akin. Ewan ko lang kung napansin nila at maging ni Dylan. Baka mag-away pa ang dalawa.
“Hindi ba ninyo ako pakikilala sa magandang dilag sa tabi mo Dylan?” wika ni Jomar.
Si Makoy na ang pumapel. “Jomar, si Vernie nga pala, pinsan yata ni Kuya Ben”
Lumapit si Jomar at inabot ang kamay sa akin. Akala ko ay makikipagkamay. Naisip ko na baka hindi niya ako natandaan kaya inabot ko rin ang aking kamay, nang bigla niya akong hatakin at nagdikit ang aming katawan saka ako hinalikan sa labi, Mariin talaga at napasok kaagad ng dila ang bibig ko. Hindi kaagad nakakilos ang barkada sa pagkabigla. Nagpumiglas lang ako kaya sila natauhan.
“Bastos ka ah!” Akmang susuntukin na siya ni Dylan, napigilan lang ni Ivan na siyang katabi niya.
“Vernie! Hindi ito si Vernie, si Kuya Ben ito, ano kayo bulag?” pasigaw na wika ni Jomar.
“Nakupo lagot. Kaya nga ba ako kinakabahan eh.” Mahinang sabi ko.
Nagtinginan silang lahat sa akin, pinagmasdan nila talaga ako, sinipat sipat. Itong si Makoy ay pasaway talaga, hinawakan ako sa baba at ipinaling paling ang aking mukha habang matamang pinag-aaralan ako.
“Anak ng pating o! Si Kuya Ben nga. Na goyo mo kami Kuya Ben, akala ko talaga ay tunay kang babae, may boobs ka pa at nakuha mo pang magsuot ng maiksi. Galing ah. Ang ganda ganda mo pala kung naging tunay kang babae, tanga lang talaga itong Jomar na ito eh, kanya na, binutata pa.”
“Sorry sa inyo ha, hindi ko naman talaga kayo balak na lokohin eh. Sasabihin ko na nga sana sa inyo ang totoo kaya lang itong sira ulong ito ang pasaway eh. Agad nanghahalik.”
“Nagustuhan mo naman, ayan at parang hindi ka maka get-over at panay ang haplos mo sa labi. Masarap ba?” maangas na wika ni Jomar.
“Bastos pala talaga itong isang ito ah. Pano ninyo naging kaibigan ang lokong iyan?” si Dylan at susugurin na naman si Jomar. Hindi naman siya binitiwan pa ni Ivan.
“Tandaan mo kupal ka, Mapapasa akin muli yang si Vernie mo, pero ang ganda mo talaga, pwede bang ganyan ka na lang palagi hehehe.” Wika ni Jomar na nagpa bilis na naman ng tibok sa aking dibdib. “Liligawan ko uli siya at hindi ako papayag na makuha siya ng iba, ako ang una niyang minahal.” Tuloy pa ni Jomar.
“Uy hindi ah, ako kaya ang una niyang minahal.” Singit ni Ivan. Isa pa ito, sumingit pa eh hindi na naman kasali.
“Ay ang gulo gulo ninyo, kumain na nga lang tayo Orly, hayaan na lang nating na magtalo ang mga iyan. Lalamig pa itong siomai.” – si Makoy.
Ang mga walanghiyang matatakaw at iniwan na lang bigla kami. Eh kanina pa ako naglalaway sa fried siomai kaya naki join na rin ako kina Jomar at hinayaan ko na lang ang dalawa. Lumayo pa sila bahagya, para mag-usap.
“Ano kayang pinaguusapan ng dalawang iyon? Ubusan na nating ng siomai, bitin ako eh pag titirhan pa natin ang dalawa” - si Ivan.
To cut the story short ay naubos naming ang fried siomai at naubusan na talaga si Dylan. Tila nagkasundo na rin naman ang dalawa. Nagpaalam na kami sa barkada, sumama pa sa amin si Jomar at ipaalam daw sa akin ang napagkasunduan nila.
Pumayag si Dylan na manligaw uli si Jomar sa akin. Inamin naman niya na wala pa kaming pormal na relasyon kahit na may nangyari na sa amin minsan. Basta wala raw samaan ng loob kung sinong aking mapipili. Mahal daw nila ako pareho.
Sinabi ko naman sa kanila na libre silang manligaw ng kung sino mang napupusuan nilang bading hanggat hindi pa opisyal ang relasyon ko sa kanila. Kapag kami na ay hindi na pwede.
Libre din silang manligaw sa babae kahit na opisyal na ang relasyon sa kahit sino sa kanila huwag lang sa nabibilang sa third sex.
Nagkasundo na kami ng tuluyan.
-----o0o-----
Ganun nga ang nangyari. Patuloy na nagbibigay sa akin araw araw si Dylan ng isang Red Rose samantalang si Jomar ay may palagi akong side dish at fried siomai sa mga order naming pagkain sa munisipyo. Naging tampulan tuloy ako ng tukso. Ang haba haba na daw talaga ng hair ko dahil dalawang nag-gagandahan lalaki ang kandarapa sa akin, lapat na raw sa floor hehehe.
Patuloy din ang padala sa aking ni Dylan ng mga sweet messages at laging may pagbati sa akin sa umaga, sa gabi at laging nagtatanong kung kumain na ako at kung ano ano pa. Madalas din ang aming video call sa messenger.
Sabado ang dalaw sa akin ni Jomar sa bahay at si Dylan ay Lingo. Hindi ko na sila pinadadalaw ng ordinaryong araw para naman hindi kami maabala pare pareho. Umabot na ng isang buwan ang panunuyo nila sa akin pero hindi talaga ako makapagdesisyon.
Nakwento ko rin naman kay Junie ang panliligaw sa akin ni Jomar para naman hindi sumama ang loob niya at magalit sa akin sakaling piliin ko si Jomar at malamang karelasyon ko na ang dati niyang BF.
Sabado, araw ng dalaw ni Jomar. Pinipilit na niyang sagutin ko siya. Mahal ko pa rin naman siya kaya lang ay mahal ko na rin si Dylan. Wala akong itulak sa dalawa. Sana lang ay pwedeng puro kabig.
Tinabihan ako ni Jomar sa sofa, nilambing lambig na dati niyang ginagawa, yung bang aakbay sa akin at sisinghot singhotin ang aking leeg at buhok at hihipan pa ang aking tenga. Kinikislig ako kapag ganoon. Nakatitig sa akin at nakikiusap talaga na siyang aking piliin. Bigla ba naman akong hinalikan, masarap, nasabik din naman ako sa halik na iyon ni Jomar. Gumanti ako at hayun nauwi na naman sa totnakan. Ang rupok ko talaga. Hindi ko pa rin siya sinagot kahit na may nangyari na naman sa amin.
Nang linggo naman na si Dylan ang aking bisita ay pilit na pilit din. Naisip ko tuloy na nag pustahan ang dalawa na sa loob lang ng isang buwan ay sasagutin ko na ang isa sa kanila. Tulad ni Jomar ay nakuha rin ako sa lambing. Bumigay din ako kay Dylan. Wala rin siyang nahita.
Panibagong lingo na naman, tuloy lang ang dalawa, walang sumusuko. Bago sumapit na naman ang sabado ay nag message ako sa dalawa. Sinabi ko na sa Lingo na lang sila pumunta ng bahay, sabay sila at pipiliin ko na ang sasagutin ko
Dumating ang Lingo, naunang sumulpot si Dylan, kasunod din naman kaagad si Jomar. Naghapunan muna kami dahil sinabi kong magluluto ako para sa kanila. Matapos kumain ay nagtungo na kami sa sala para doon magusap.
Nag ring ang aking cell phone, tumatawag si Makoy. Sinagot ko naman at nakikiusap na si Jomar na lang daw ang sagutin ko. May nagkakaingay akong naririnig sa kabilang linya na nag tsi-cheer kay Jomar. Malamang na ang mga mamamakla ang mga iyon. Syempre, kanino pa sila kakampi. Inopen ko ang speaker para marinig ni Jomar ang sinasabi ng barkada niya bago ko pinutol ang usapan.
“Grabe ang support sa iyo ng barkada mo ah. Kaya lang ay baka mapahiya ka sa kanila pare koy.” Pangaasar ni Dylan.
“May dala ka bang panyo. Siguradong uuwi ka ng luhaan.” Ganting pang-asar naman ni Jomar.
“Tama na yan, tumigil na kayong dalawa at baka magkasakitan pa kayo. Umuwi na kayo pareho dahil wala akong napili sa inyong dalawa. Nakakain na naman kayo kaya uwi na.” ang sabi ko.
Nagulantang ang dalawa sa aking sinabi, hindi makapaniwala, hindi naman daw pupuwede ang ganon. Pareho daw naman nilang pinakita ang pagmamahal nila sa akin at dapat daw na may piliin ako sa kanila.
“Ang totoo ay nahirapan talaga akong pumili sa inyo. Nasa inyo lahat ang gusto ko sa magiging future partner ko, hindi lang naman sa gandang lalaki ako nagbase, maging sa ugali at pareho naman kayong pasok sa akin. Kaya para walang samaan ng loob ay wala na lang akong pipiliin at para na rin huminto na kayo sa panliligaw at mapapagod lang kayo at maging ako. Baka masiraan pa ako ng ulo.
“Minahal mo ba ako Kuya Ben?” tanong ni Dylan.
“Oo naman. Minahal na kita. Kung hindi nga lang sumingit muli itong si Jomar ay baka sinagot na kita matagal na.”
“Yun naman pala eh, di sa akin ka na lang.” pangungulit ni Dylan.
“Tumigil ka nga Dylan. Ako ba Kuya Ben, mahal mo pa rin ba ako.?”
“Oo, hindi naman nawala eh kahit na niloko mo ako at sinaktan. Naka move on na naman ako ng dumating si Dylan kaya lang ay humabol ka pa eh. Pinakita mo naman na nagsisisi ka kaya karapat dapat lang na bigyan ka pa ng second change. Sana! Kaya lang ay ayaw kong may masaktan kahit isa sa inyo kaya nagdesisyon akong wala na lang piliin sa inyo. Final answer na iyon.”
“Pwede namang dalawa kami eh, di ba Jomar?” sabad ni Dylan sabay tabi sa akin at inakbayan pa ako.
“Pwedeng pwede Dylan.” Sang-ayon naman ni Jomar at tinabihan din ako at inakbayan. Magkasabay pa akong hinalikan sa aking magkabilang pisngi.
Naguluhan ako sa ibig nilang mangyari, pero hindi na ako nakapagbigay ng opinyon dahil nag-aagawan na slla sa aking labi. Nagbigay daan na muna si Dylan at si Jomar na muna ang umangkin sa aking mga labi tapos sy si Dylan naman.
Napaisip ako sa mga sumunod na pangyayari, parang alam na alam na nila ang mangyayari at marahil ay may pinagkasunduan na talaga ang dalawa bago pa man magpunta rito. Hindi man lang tumanggi si Jomar sa proposisyon ni Dylan.
Well, kung iyon ang gusto nila eh di payag na rin ako. Pinagsaluhan na nila ako. Sarap na sarap talaga ako. Dalawa ang sabay na nagbibigay ligaya sa akin, kambal na ligaya talaga.
Niluhuran ko rin sila, magkatabi sila sa sofa kaya salitan ako sa pagsubo sa kanilang matatabang burat. Maligayang maligaya ako sa pangyayari, may 13th month pay na, may bonus pa hehehe.
Bising bisi ako sa pagtsupa sa dalawang mahahabang burat na may madinig akong pamilyar na tunog. Tumingala ako at hindi nagkamali sa aking hinala. Naghahalikan na ang dalawa at naglalamasan pa ng dibdib at utong. Ang sarap ng kanilang halikan, sipsip dila at laway talaga.
Nakita nila akong nakatingin sa kanila, may kindat pa ang dalawa at nagpatuloy sa paghahalikan. Grabe ang saya ko hehehe salo salo kami sa ligaya.
Gusto na akong pasukin ni Jomar dahil matagal na matagal na raw ng huli niya akong maangkin. Ayaw namang pumayag ni Dylan at gustong siya muna ang mauna. Problema na naman.
Nagkatitigan ang dalawa bago ako tinignan. Napatayo ako dahil nahulaan ko ang gusto nilang mangyari.
Hindi ko na alam kung paano ko nakaya ang ang pagsabayin ang matatabang burat na iyon sa iisa kong butas.
-----o0o-----
Marami pa kaming dapat na pagkasunduan, mga bagay bagay na kami na lang muna ang maguusap at makakaalam. Ang mahalaga ay nagkakaunawaan kaming tatlo at masaya kami parepareho. Sana lang ay magtagal kami na ganito.
The end. Tapos na po...
COMMENTS